Am               Fm                 Am7
Σαν λουλούδι η ανάσα μου ξυπόλητη αρχή
                 Fm7        Am7         Fm  Fm7
σ' ένα αρχαίο χορό έχει στη ρίζα μόνο νερό
 
Μέσα στη γλάστρα μου απλώνω κλαδιά
λες θ' αγγίξω του θεού τα μαλλιά
αν κάποιος ξοδέψει για μένα λίγο καιρό
 
           F#  D#m             A   Em
Τι με ξεδιψάει, ρωτάω... κι ανθίζω
            Bm              D#m         A
ν' αφουγκραστώ μια ξένη δροσιά να με ποτίσει
   F#m                C#m        G#7
με μια γουλιά το χωρισμό μήπως γεμίσει
 
Κάθε πρωί όταν ξυπνάω με σπασμένα σχοινιά
μόνο οι χαρακιές στο στόμα του πηγαδιού
δείχνουν πως ήπια νερό
Στα χνώτα του πρωινού βαφτισμένος
λέω πως ο καθένας μας γεννιέται ποιητής
ζει σαν κλέφτης και πεθαίνει διψασμένος
 
Δεν θέλω ειδήσεις, όχι άλλα σκουπίδια
μόνο τη δύναμη του ανθρώπου που κάθε μέρα
σαν να ευλογεί απ' την αρχή τα πάθη τα ίδια
 
C#m        G   Bm          G        F#7
Σ' ευχαριστώ ζωή μου διψασμένη κι ακριβή
          F#dim      Em         F#              F#7 F#dim
που μ’ έμαθες... πως μόνο ο εαυτός μου δεν μου αρκεί
 
Πριν με σπαράξει η δουλειά στο μαξιλάρι μου ψάχνω
του αστεριού μου το φως μια προσευχή να κρατηθώ ζωντανός
Στα χνώτα του πρωινού βαφτισμένος
λέω πως ο καθένας μας γεννιέται ποιητής
ζει σαν κλέφτης και πεθαίνει διψασμένος
 
Τι με ξεδιψάει, ρωτάω... κι ανθίζω
ν' αφουγκραστώ μια ξένη δροσιά να με ποτίσει
με μια γουλιά το χωρισμό μήπως γεμίσει
 
Σ' ευχαριστώ ζωή μου διψασμένη κι ακριβή
που μ’ έμαθες... πως μόνο ο εαυτός μου δεν μου αρκεί