Ερμηνευτής: Θηβαιος Χρηστος
Μουσική /Στίχοι: Ανδρεου Γιωργος /Ανδρεου Γιωργος
Capo: 1ο τάστο
Capo: 1 Em Η βελόνα του πεύκου το χέρι μου τρύπησε Em* μια σταγόνα βροχής με τη γεύση του ιδρώτα Am Bm C G είναι η θάλασσα μωβ και χαλίκια τα κύματα Am Bm C Em τα νερά τρέχουν πράσινα μες το γαλάζιο Τα νησιά είναι ακόμα ταγμένα στη θέση τους εκκλησιές ανεμίζουν στη δύση του ήλιου τα ηφαίστεια στέκουν βουβά και αφουγκράζονται των αρχαίων ναών τις πεσμένες κολώνες Em Τρεχαντήρι ο αέρας χαράζει τα σύννεφα Em* και στο άβυσσο μαύρο που η νύχτα υψώνει Am Bm C ένα φως κουρελάκι μου φέγγει C και γω Em ταξιδεύω G C Bm και αντέχω και ξέρω καλά C Em ποια γλώσσα μιλάω C B7 ποια γλώσσα παλιά C Em Bm Em ποιον ήλιο πιστεύω και ποιαν αγκαλιά Τα χωριά με τ' αρχαία λαμπρά τους ονόματα ξαγρυπνούν και καπνίζουν και λένε τραγούδια τα κορμιά των σταριών στο βοριά ταλαντεύονται στη οθόνη τους σύμπαντος άσβηστοι φάροι Οι μεγάλοι γκρεμοί τα πουλιά και τα θαύματα στων παιδιών τη παλάμη αντηχούνε και ανθίζουν και χιλιάδες αστέρια τα αμέτρητα ποιήματα μαύρη άμμος οι λέξεις και μαύρα φεγγάρια Ιστορούν την απόχη του χρόνου του άσπλαχνου και στις πόλεις που αγόρια φιλούν τα κορίτσια τους ένας σκύλος το χώμα μυρίζει και γω Em ταξιδεύω G C Em και αντέχω και ξέρω καλά C Em ποια γλώσσα μιλάω C B7 ποια άγια λαλιά C Em Bm Em ποιον ήλιο πιστεύω και ποιαν αγκαλιά Em Ο αρχάγγελος βγαίνει ξανά στο μπαλκόνι του Am Bm C Em όλα έχουν συμβεί κι όμως λάμπουν καινούρια
Capo: 1Η βελόνα του πεύκου το χέρι μου τρύπησεEm*μια σταγόνα βροχής με τη γεύση του ιδρώταείναι η θάλασσα μωβ και χαλίκια τα κύματατα νερά τρέχουν πράσινα μες το γαλάζιοΤα νησιά είναι ακόμα ταγμένα στη θέση τουςεκκλησιές ανεμίζουν στη δύση του ήλιουτα ηφαίστεια στέκουν βουβά και αφουγκράζονταιτων αρχαίων ναών τις πεσμένες κολώνεςΤρεχαντήρι ο αέρας χαράζει τα σύννεφαEm*και στο άβυσσο μαύρο που η νύχτα υψώνειένα φως κουρελάκι μου φέγγεικαι γωταξιδεύωκαι αντέχω και ξέρω καλάποια γλώσσα μιλάωποια γλώσσα παλιάποιον ήλιο πιστεύω και ποιαν αγκαλιάΤα χωριά με τ' αρχαία λαμπρά τους ονόματαξαγρυπνούν και καπνίζουν και λένε τραγούδιατα κορμιά των σταριών στο βοριά ταλαντεύονταιστη οθόνη τους σύμπαντος άσβηστοι φάροιΟι μεγάλοι γκρεμοίτα πουλιά και τα θαύματαστων παιδιών τη παλάμη αντηχούνε και ανθίζουνκαι χιλιάδες αστέρια τα αμέτρητα ποιήματαμαύρη άμμος οι λέξεις και μαύρα φεγγάριαΙστορούν την απόχη του χρόνου του άσπλαχνουκαι στις πόλεις που αγόρια φιλούν τα κορίτσια τουςένας σκύλος το χώμα μυρίζεικαι γωταξιδεύωκαι αντέχω και ξέρω καλάποια γλώσσα μιλάωποια άγια λαλιάποιον ήλιο πιστεύω και ποιαν αγκαλιάΟ αρχάγγελος βγαίνει ξανά στο μπαλκόνι τουόλα έχουν συμβεί κι όμως λάμπουν καινούρια
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ