Gm        Bb  Cm7
Πότε αλύγιστος και πότε χάρτινος
από τα θαύματα του κόσμου εξαρτημένος
νότες ανήσυχες σκαλίζουν τα χωράφια μου
και κάθε άνοιξη φυτρώνουν venceremos
 
Όσοι με γέλασαν όσοι με κέρασαν
πικρό ποτήρι και άχρηστους κανόνες
θα ηττηθούν από ότι πιο αδύναμο
από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες
 
Ψυχή αδάμαστη θεριό ανήμερο
το απολιθωμένο φως θα σε λογχίσει
κι απ' το διάφανο το τραύμα το γλυκό
ένας σαμπάχ μακριά θα φτερουγίσει