Δίσκος: Οδός Νεφέλης 88 (1995) Am E Am Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο είν’ το σπίτι του E Am μοναχός συντροφεμένος απ’ τη λύπη του C Dm Ήταν νέος, ήταν γέρος, δε θυμάμαι πια C Dm μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του Κι όπως μάζευα κογχύλια κι άσπρα βότσαλα ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δύο γλαρόπουλα Μου ’παν να τον πλησιάσω που είμαι μονάχη να τού φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι αυτή Μα η δικιά μου αγάπη είναι η θάλασσα για μοναδική μου φίλη την εκράτησα Να μού τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή να τής πω να τού χαρίσει πάλι τη φωνή Να μού πει τα μυστικά του και τα λάθη του που τον κρύψαν απ’ τους φίλους κι απ’ τα πάθη του Κι ύστερα να πλύνω τ’ άστρα να τού φέξουνε να ’ρθει πριν φανούν οι γλάροι και με κλέψουνε Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή Μα η μάνα μου δεν βγαίνει ούτε φαίνεται το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα Απ’ τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι μα καμιά δεν είν’ δικιά μου και μαραίνομαι Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή να μετράω τα όνειρά της κάθε χαραυγή
Δίσκος: Οδός Νεφέλης 88 (1995)Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο είν’ το σπίτι τουμοναχός συντροφεμένος απ’ τη λύπη τουΉταν νέος, ήταν γέρος, δε θυμάμαι πιαμα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιάΚαι κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο τουπάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο τουΚι όπως μάζευα κογχύλια κι άσπρα βότσαλαήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δύο γλαρόπουλαΜου ’παν να τον πλησιάσω που είμαι μονάχηνα τού φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι αυτήΜα η δικιά μου αγάπη είναι η θάλασσαγια μοναδική μου φίλη την εκράτησαΝα μού τραγουδήσει πάλι την παρακαλώμήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλόη μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνήνα τής πω να τού χαρίσει πάλι τη φωνήΝα μού πει τα μυστικά του και τα λάθη τουπου τον κρύψαν απ’ τους φίλους κι απ’ τα πάθη τουΚι ύστερα να πλύνω τ’ άστρα να τού φέξουνενα ’ρθει πριν φανούν οι γλάροι και με κλέψουνεΠάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωήνα μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγήΜα η μάνα μου δεν βγαίνει ούτε φαίνεταιτο τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεταιΤην αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσαΑπ’ τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασαΚι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαιμα καμιά δεν είν’ δικιά μου και μαραίνομαιΠάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωήνα μετράω τα όνειρά της κάθε χαραυγή
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ