tabsy.gr, συγχορδίες για το τραγούδι
Δίσκος: Οδός Νεφέλης 88 (1995) Am E Am Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο είν’ το σπίτι του E Am μοναχός συντροφεμένος απ’ τη λύπη του C Dm Ήταν νέος, ήταν γέρος, δε θυμάμαι πια C Dm μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του Κι όπως μάζευα κογχύλια κι άσπρα βότσαλα ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δύο γλαρόπουλα Μου ’παν να τον πλησιάσω που είμαι μονάχη να τού φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι αυτή Μα η δικιά μου αγάπη είναι η θάλασσα για μοναδική μου φίλη την εκράτησα Να μού τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή να τής πω να τού χαρίσει πάλι τη φωνή Να μού πει τα μυστικά του και τα λάθη του που τον κρύψαν απ’ τους φίλους κι απ’ τα πάθη του Κι ύστερα να πλύνω τ’ άστρα να τού φέξουνε να ’ρθει πριν φανούν οι γλάροι και με κλέψουνε Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή Μα η μάνα μου δεν βγαίνει ούτε φαίνεται το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα Απ’ τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι μα καμιά δεν είν’ δικιά μου και μαραίνομαι Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή να μετράω τα όνειρά της κάθε χαραυγή
Κιθάρα, συγχορδίες για το τραγούδι
Δυσκολία: μέτρια
Καποτάστο: 0
περίπου 4 χρόνια πριν
από
eysebfth
εκδ. 1
Δίσκος: Οδός Νεφέλης 88 (1995) Am E Am Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο είν’ το σπίτι του E Am μοναχός συντροφεμένος απ’ τη λύπη του C Dm Ήταν νέος, ήταν γέρος, δε θυμάμαι πια C Dm μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του Κι όπως μάζευα κογχύλια κι άσπρα βότσαλα ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δύο γλαρόπουλα Μου ’παν να τον πλησιάσω που είμαι μονάχη να τού φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι αυτή Μα η δικιά μου αγάπη είναι η θάλασσα για μοναδική μου φίλη την εκράτησα Να μού τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή να τής πω να τού χαρίσει πάλι τη φωνή Να μού πει τα μυστικά του και τα λάθη του που τον κρύψαν απ’ τους φίλους κι απ’ τα πάθη του Κι ύστερα να πλύνω τ’ άστρα να τού φέξουνε να ’ρθει πριν φανούν οι γλάροι και με κλέψουνε Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή Μα η μάνα μου δεν βγαίνει ούτε φαίνεται το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα Απ’ τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι μα καμιά δεν είν’ δικιά μου και μαραίνομαι Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή να μετράω τα όνειρά της κάθε χαραυγή
Πρόσθεσε ένα σχόλιο
Πληροφορίες
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ