Ερμηνευτής: Αραπακης Γιωργος
Μουσική /Στίχοι: Brel Jacques /Αραπακης Γιωργος
Δίσκος: Κάτω από φώτα κόκκινα Em Bm Στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης τραγουδάει C Bm τους καημούς και τις φουρτούνες που μαζί του κουβαλάει Em Bm στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης αραχτός Am Bm Em και δακρύζει η μουσική και δακρύζει ο ποταμός G D Bm Στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης ξεψυχάει Em Bm κι είναι λιώμα και όλο κλαίει και χτυπιέται τούτη η πόλη C Bm στο λιμάνι του Άμστερνταμ στην ομίχλη το πρωί Am Bm Em ένας ναύτης ξεπετιέται κει που κλαίει ένα παιδί Στο λιμάνι του Άμστερνταμ που μαζεύονται οι ναύτες κάποιος απ' αυτούς αρπάζει ψαροκέφαλα απ' τις γάτες και τα δόντια του σου δείχνει σαπισμένα που 'χουν μείνει μα μπορούνε να ρουφήξουν τα κατάρτια στη σελήνη Και στο τάβερνιαρη γνέφει με το χέρι το αδειανό γερο-μάγειρα μαλάκα πέτα ψάρια κατά δω και όπως του 'ρθε να ξεράσει έτσι ανήμπορος σαν πτώμα ξεκαρδίζεται και λύνει το ζωνάρι του στο χώμα Στο λιμάνι του Άμστερνταμ στήνουν ναύτες το χορό παρασέρνουν τις γυναίκες με καβάλο φουσκωτό απ' το βράχνιασμα της μέθης το σκοπό έχουν ξεχάσει και ξεσχίζουνε τη νύχτα με τ' αστεία που 'χουν πιάσει Στροβιλίζονται χορεύουν και γελάνε με λαγνεία και τ' ακορντεόν θα σκάσει απ' της μέθης τη μαγεία κι έτσι έξω μες στη νύχτα περηφάνια και βρακιά με τις πόρνες που τραβιούνται μες στα βρώμικα στενά Στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης μπεκροπίνει μπύρες πίνει και μεθάει κι όλο πίνει και ξερνάει ξαναπίνει στην υγεία τους στις πουτάνες που 'χουν πάρει εκατόν πενήντα άντρες σε μια νύχτα η καθεμιά τους Έχουν χάσει την τιμή τους παζαρεύοντας την σάρκα γι ένα πιάτο κρύα σούπα ένα αψέντι, δυο μάρκα και τη θάλασσα ο ναύτης και τον ουρανό θα φτύσει κι όπως κλαίω την αγάπη έτσι αυτός θα κατουρήσει G D Bm Στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης ξεψυχάει Em Bm κι είναι λιώμα και όλο κλαίει και χτυπιέται τούτη η πόλη C Bm στο λιμάνι του Άμστερνταμ στην ομίχλη το πρωί Am Bm Em ένας ναύτης ξεπετιέται κει που κλαίει ένα παιδί
Δίσκος: Κάτω από φώτα κόκκιναΣτο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης τραγουδάειτους καημούς και τις φουρτούνες που μαζί του κουβαλάειστο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης αραχτόςκαι δακρύζει η μουσική και δακρύζει ο ποταμόςΣτο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης ξεψυχάεικι είναι λιώμα και όλο κλαίει και χτυπιέται τούτη η πόληστο λιμάνι του Άμστερνταμ στην ομίχλη το πρωίένας ναύτης ξεπετιέται κει που κλαίει ένα παιδίΣτο λιμάνι του Άμστερνταμ που μαζεύονται οι ναύτεςκάποιος απ' αυτούς αρπάζει ψαροκέφαλα απ' τις γάτεςκαι τα δόντια του σου δείχνει σαπισμένα που 'χουν μείνειμα μπορούνε να ρουφήξουν τα κατάρτια στη σελήνηΚαι στο τάβερνιαρη γνέφει με το χέρι το αδειανόγερο-μάγειρα μαλάκα πέτα ψάρια κατά δωκαι όπως του 'ρθε να ξεράσει έτσι ανήμπορος σαν πτώμαξεκαρδίζεται και λύνει το ζωνάρι του στο χώμαΣτο λιμάνι του Άμστερνταμ στήνουν ναύτες το χορόπαρασέρνουν τις γυναίκες με καβάλο φουσκωτόαπ' το βράχνιασμα της μέθης το σκοπό έχουν ξεχάσεικαι ξεσχίζουνε τη νύχτα με τ' αστεία που 'χουν πιάσειΣτροβιλίζονται χορεύουν και γελάνε με λαγνείακαι τ' ακορντεόν θα σκάσει απ' της μέθης τη μαγείακι έτσι έξω μες στη νύχτα περηφάνια και βρακιάμε τις πόρνες που τραβιούνται μες στα βρώμικα στενάΣτο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης μπεκροπίνειμπύρες πίνει και μεθάει κι όλο πίνει και ξερνάειξαναπίνει στην υγεία τους στις πουτάνες που 'χουν πάρειεκατόν πενήντα άντρες σε μια νύχτα η καθεμιά τουςΈχουν χάσει την τιμή τους παζαρεύοντας την σάρκαγι ένα πιάτο κρύα σούπα ένα αψέντι, δυο μάρκακαι τη θάλασσα ο ναύτης και τον ουρανό θα φτύσεικι όπως κλαίω την αγάπη έτσι αυτός θα κατουρήσειΣτο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης ξεψυχάεικι είναι λιώμα και όλο κλαίει και χτυπιέται τούτη η πόληστο λιμάνι του Άμστερνταμ στην ομίχλη το πρωίένας ναύτης ξεπετιέται κει που κλαίει ένα παιδί
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ