Ερμηνευτής: Ασλανιδου Μελινα
Μουσική /Στίχοι: Νικολοπουλος Χρηστος /Ελευθεριου Μανος
Capo: 2ο τάστο
Capo: 2 [Εισαγωγή] Dm A A Dm Gm A# A Dm C A# A A# A Dm [Κουπλέ] Dm A Κάποιοι φίλοι μας τις νύχτες, που τους λεν αλήτες A Dm και μάς βλέπουν, και μάς γνέφουν, απ’ τους ουρανούς Gm Έρχονται μες στα σκοτάδια, σαν τους λωποδύτες Gm A# A Dm C A# Παίζουν και πονούν και μάς τραγουδούν A A# A A7 Dm τα κιτάπια τους, που δεν τα πιάνει ο νους [Ρεφραίν] Dm Am Dm Gm Στων αγγέλων πάμε, πάμε τα μπουζούκια C F που είναι σαν τις μέρες τις βυζαντινές Dm Am Dm Gm Πέταξε τα μαύρα, τα γνωστά σου λούσα C Gm A Dm και βάλε στην ψυχή σου ανθρώπινες φωνές [Κουπλέ] Dm A Κάποιοι άγνωστοι τις νύχτες, χρόνια ισοβίτες A Dm ψέλνουνε κάτι τραγούδια, αγιασμένα πια Gm Στου παράδεισου την πύλη, σαν τους αλφαμίτες Gm A# A Dm C A# τα τραγούδια τους και το χά δι τους A A# A A7 Dm τα τραγούδια τους μάς λεν και κλαιν σιγά [Ρεφραίν] Dm Am Dm Gm Στων αγγέλων πάμε, πάμε τα μπουζούκια C F που είναι σαν τις μέρες τις βυζαντινές Dm Am Dm Gm Πέταξε τα μαύρα, τα γνωστά σου λούσα C Gm A Dm και βάλε στην ψυχή σου ανθρώπινες φωνές [Κουπλέ] Dm A Κάποιοι φίλοι μας τις νύχτες, που τους λεν αλήτες A Dm και μάς βλέπουν, και μάς γνέφουν, απ’ τους ουρανούς Gm Έρχονται μες στα σκοτάδια, σαν τους λωποδύτες Gm A# A Dm C A# Παίζουν και πονούν και μάς τραγουδούν A A# A A7 Dm τα κιτάπια τους, που δεν τα πιάνει ο νους
Capo: 2[Εισαγωγή][Κουπλέ]Κάποιοι φίλοι μας τις νύχτες, που τους λεν αλήτεςκαι μάς βλέπουν, και μάς γνέφουν, απ’ τους ουρανούςΈρχονται μες στα σκοτάδια, σαν τους λωποδύτεςΠαίζουν και πονούν και μάς τραγουδούντα κιτάπια τους, που δεν τα πιάνει ο νους[Ρεφραίν]Στων αγγέλων πάμε, πάμε τα μπουζούκιαπου είναι σαν τις μέρες τις βυζαντινέςΠέταξε τα μαύρα, τα γνωστά σου λούσακαι βάλε στην ψυχή σου ανθρώπινες φωνές[Κουπλέ]Κάποιοι άγνωστοι τις νύχτες, χρόνια ισοβίτεςψέλνουνε κάτι τραγούδια, αγιασμένα πιαΣτου παράδεισου την πύλη, σαν τους αλφαμίτεςτα τραγούδια τους και το χά δι τουςτα τραγούδια τους μάς λεν και κλαιν σιγά[Ρεφραίν]Στων αγγέλων πάμε, πάμε τα μπουζούκιαπου είναι σαν τις μέρες τις βυζαντινέςΠέταξε τα μαύρα, τα γνωστά σου λούσακαι βάλε στην ψυχή σου ανθρώπινες φωνές[Κουπλέ]Κάποιοι φίλοι μας τις νύχτες, που τους λεν αλήτεςκαι μάς βλέπουν, και μάς γνέφουν, απ’ τους ουρανούςΈρχονται μες στα σκοτάδια, σαν τους λωποδύτεςΠαίζουν και πονούν και μάς τραγουδούντα κιτάπια τους, που δεν τα πιάνει ο νους
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ