[Εισαγωγή] C#m A C#m C#m B Είπα να γράψω, της ζωής μου το βιβλίο A C#m να ξεδιπλώσω, την καρδιά μου στο χαρτί B A στα δεκαπέντε, μου μπαρκάρω σ' ένα πλοίο B C#m με τον πατέρα μου μαζί C#m B A Δούλευε η μάνα μου, μακριά στην Γερμανία C#m τότε που τo 'σκασα, και βγήκα στη στεριά B A μόνος μου βρέθηκα, στου κόσμου την μανία B E A B C#m σε βενζινάδικο, δουλειά, ύπνος σε χάρτινα κουτιά C#m B A Με πήγε κόντρα, της ζωής το πεπρωμένο C#m δεν βρήκα ήλιο, κι αγκαλιά να ζεσταθώ B A εξώσεις φτώχεια κι ένα σπίτι διαλυμένο B C#m C# E D# B G# C# δεν είχα τόπο να σταθώ B C#m B F#m C#m Και με το Αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδη B A B F#m C#m κι όπως κι αυτός, στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά B A G#m B C#m A έτσι κι εγώ, τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι B C#m F#m G#m C#m κι αυτό το Αχ, ακόμα μου θολώνει την ματιά A C# C#m B A Τα χρόνια φύγαν απ’ τη μια στιγμή στην άλλη C#m δυο γάμους έχω, κι απ' τον πρώτο δυο παιδιά B A ένοιωσα πίκρα απ' τον δεύτερο μεγάλη B C#m μα θέλω να ξεχάσω πια C#m B A Σκληρά της μοίρας, με χτυπούσε το μαστίγιο C#m και παρολίγο να μου πάρει την ζωή B A σε μια κιθάρα όμως βρήκα καταφύγιο B E A B C#m C# E D# B G# C# και σ' έναν έρωτα πνοή, της μοναξιάς αναπνοή B C#m B F#m C#m Και με το Αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδη B A B F#m C#m κι όπως κι αυτός, στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά B A G#m B C#m A έτσι κι εγώ, τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι B C#m F#m G#m C#m κι αυτό το Αχ, ακόμα μου θολώνει την ματιά A C# A C#m Του κόσμου τ' άδικο, το έμαθα μια κι έξω A C#m κι ας έχω βγάλει μόνο το δημοτικό A C#m μα βρήκα δύναμη ζωή να σε αντέξω C#dim G# μαζί με σένα κι όσους μού 'καναν κακό C#m G# C#m Γιατί έχω μάθει, να συγχωρώ B C#m B F#m C#m Και με το Αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδη B A B F#m C#m κι όπως κι αυτός, στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά B A G#m B C#m A έτσι κι εγώ, τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι B C#m F#m G#m C#m κι αυτό το Αχ, ακόμα μου θολώνει την ματιά
[Εισαγωγή]Είπα να γράψω, της ζωής μου το βιβλίονα ξεδιπλώσω, την καρδιά μου στο χαρτίστα δεκαπέντε, μου μπαρκάρω σ' ένα πλοίομε τον πατέρα μου μαζίΔούλευε η μάνα μου, μακριά στην Γερμανίατότε που τo 'σκασα, και βγήκα στη στεριάμόνος μου βρέθηκα, στου κόσμου την μανίασε βενζινάδικο, δουλειά, ύπνος σε χάρτινα κουτιάΜε πήγε κόντρα, της ζωής το πεπρωμένοδεν βρήκα ήλιο, κι αγκαλιά να ζεσταθώεξώσεις φτώχεια κι ένα σπίτι διαλυμένοδεν είχα τόπο να σταθώΚαι με το Αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδηκι όπως κι αυτός, στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιάέτσι κι εγώ, τον πόνο μου τον έκανα ταξίδικι αυτό το Αχ, ακόμα μου θολώνει την ματιάΤα χρόνια φύγαν απ’ τη μια στιγμή στην άλληδυο γάμους έχω, κι απ' τον πρώτο δυο παιδιάένοιωσα πίκρα απ' τον δεύτερο μεγάλημα θέλω να ξεχάσω πιαΣκληρά της μοίρας, με χτυπούσε το μαστίγιοκαι παρολίγο να μου πάρει την ζωήσε μια κιθάρα όμως βρήκα καταφύγιοκαι σ' έναν έρωτα πνοή, της μοναξιάς αναπνοήΚαι με το Αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδηκι όπως κι αυτός, στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιάέτσι κι εγώ, τον πόνο μου τον έκανα ταξίδικι αυτό το Αχ, ακόμα μου θολώνει την ματιάΤου κόσμου τ' άδικο, το έμαθα μια κι έξωκι ας έχω βγάλει μόνο το δημοτικόμα βρήκα δύναμη ζωή να σε αντέξωμαζί με σένα κι όσους μού 'καναν κακόΓιατί έχω μάθει, να συγχωρώΚαι με το Αχ, μεγάλωνα του Καζαντζίδηκι όπως κι αυτός, στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιάέτσι κι εγώ, τον πόνο μου τον έκανα ταξίδικι αυτό το Αχ, ακόμα μου θολώνει την ματιά
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ