[Εισαγωγή] Abm Abm Abm C#m F# B E C#m Eb Abm Abm C#m F# B E C#m Eb Abm Abm Και μοιάζει η ημέρα σαν να 'χει ενωθεί με τη νύχτα C#m Και μοιάζει ο θάνατος σαν να 'ναι η ζωή για μένα F# Και της καρδιάς μου οι χτύποι φαίνονται στην οθόνη B σαν μια ευθεία γραμμή συνεχόμενη E C#m Και μοιάζει ο χρόνος, που δίχως να θέλεις σταμάτησες Διπλά με έχει τρέξει στο πρόσωπό μου Eb και με 'χει αλλάξει Abm Και νιώθω το φόβο στο στήθος μου μέσα C#m πικρό σαν απομεινάρι από καφέ σε φλιτζάνι F# Και βλέπω το φως του μυαλού στο δωμάτιο B όσο πάει κάθε μέρα, λίγο λίγο να σβήνει E C#m και μεσ' στον καθρέφτη το πρόσωπό μου αλλάζει και γίνεται ένα πρόσωπο άλλο, που δεν το γνωρίζω Eb και με τρομάζει Abm Παραλύω Abm Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται C#m F# Σαν να πηγαίνω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος B και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο E Παραλύω Τα φρένα τρίζουνε, η εικόνα ουρλιάζει C#m Δίπλα μου περνά ξυστά το λεωφορείο Eb E Ebm και εγώ στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσω Abm Παραλύω Abm C#m F# B E C#m Eb Abm Abm Και βλέπω τη ζωή μου σαν ένα τοίχο γιγάντιο C#m να υψώνεται στο τέρμα του δρόμου F# Και οι φωνές των παιδιών στην αυλή του σχολείου B σαν πένθιμο στα αυτιά μου ηχούν εμβατήριο E κι ο δρόμος που κάποτε με έβγαζε C#m Eb στου σπιτιού σου απ' έξω την πόρτα, τώρα πια, δεν υπάρχει
[Εισαγωγή]Και μοιάζει η ημέρα σαν να 'χει ενωθεί με τη νύχταΚαι μοιάζει ο θάνατος σαν να 'ναι η ζωή για μέναΚαι της καρδιάς μου οι χτύποι φαίνονται στην οθόνησαν μια ευθεία γραμμή συνεχόμενηΚαι μοιάζει ο χρόνος, που δίχως να θέλεις σταμάτησεςΔιπλά με έχει τρέξει στο πρόσωπό μουκαι με 'χει αλλάξειΚαι νιώθω το φόβο στο στήθος μου μέσαπικρό σαν απομεινάρι από καφέ σε φλιτζάνιΚαι βλέπω το φως του μυαλού στο δωμάτιοόσο πάει κάθε μέρα, λίγο λίγο να σβήνεικαι μεσ' στον καθρέφτη το πρόσωπό μου αλλάζεικαι γίνεται ένα πρόσωπο άλλο, που δεν το γνωρίζωκαι με τρομάζειΠαραλύωΝιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεταιΣαν να πηγαίνω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστοςκαι στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύοΠαραλύωΤα φρένα τρίζουνε, η εικόνα ουρλιάζειΔίπλα μου περνά ξυστά το λεωφορείοκαι εγώ στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσωΠαραλύωΚαι βλέπω τη ζωή μου σαν ένα τοίχο γιγάντιονα υψώνεται στο τέρμα του δρόμουΚαι οι φωνές των παιδιών στην αυλή του σχολείουσαν πένθιμο στα αυτιά μου ηχούν εμβατήριοκι ο δρόμος που κάποτε με έβγαζεστου σπιτιού σου απ' έξω την πόρτα, τώρα πια, δεν υπάρχει
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ