G D Τραγούδια έγραψα για φίλους που από λογής κατοπτρισμούς C D G μέσα στους άξαφνους στροβίλους χάθηκαν σαν τους ναυαγούς Am Em G Μα γι' αυτούς που στο πλάι μας συνεχίζουν Am Gm A Dm A ψάχνω ακόμα τους ρυθμούς που θα τους αξίζουν Dm A Dm A Dm Gm D7 Gm A Dm Τόσο τους θόλωνε η ερημιά τους που είν' η δουλειά τους, καψοχαρά τους Dm A Dm A Dm Gm D7 Gm A Dm Του ζευγαριού την ασήκωτη σφαίρα σπρώχνουν πιο πέρα, νύχτα και μέρα A Dm Gm F Gm A Και τους ανήλικους παίρνουν στον ώμο ενώ κι αυτοί ψάχνουν τον δρόμο A Dm Gm F Gm A Σαχλοί κι αστείοι με πίστη υπόγεια Πίστη σε τι Δεν βρίσκω λόγια Κι ούτε τους γέρους τους μπορούν να μοιάζουν, η νύχτα φταίει και την σπουδάζουν Στίχοι που αστράψαν κι αθάνατα cantos λες και γραφτήκαν γι' αυτούς προπάντος Γιατί διαλέξανε την ίδια ευθεία που σέρνει πλάι μια τρικυμία Σαχλοί κι αστείοι με πίστη υπόγεια Πίστη σε τι, δεν βρίσκω λόγια Ακόμα κι όταν ζούνε μόνοι για να 'χουν βήμα πιο ελαφρύ βραδιάζει πάλι και νυχτώνει και το τηλέφωνο αργεί. Εμπλοκή Που θα πάμε αυτό το βράδυ Κι απ' το φέγγος της T.V. προτιμούν του Άδη Πως θ' αποδέχονταν το βουητό τους, το πρόσωπό τους μες τον καπνό τους Του κόσμου η έξαψη δεν θα το νοιώσει, λίγα θα δώσει να το ναρκώσει Γοργά περάσματα μετά τις δύο νύχτα βαθιά σαν ορυχείο Κι όταν αμίλητοι κλείσουν τ' αυτιά τους την ξανακούν στα σωθικά τους Είμαι σαχλός μα όμως είδα μπροστά στη μύτη τους εκεί αυτή τη τόση δα φακίδα που οροσειρές μετακινεί στη ζωή Κι αν ακόμα όλα στεγνώσουν οι μαντζίρηδες αυτοί θα 'χουν να της δώσουν
Τραγούδια έγραψα για φίλους που από λογής κατοπτρισμούςμέσα στους άξαφνους στροβίλους χάθηκαν σαν τους ναυαγούςΜα γι' αυτούς που στο πλάι μας συνεχίζουνψάχνω ακόμα τους ρυθμούς που θα τους αξίζουνΤόσο τους θόλωνε η ερημιά τους που είν' η δουλειά τους, καψοχαρά τουςΤου ζευγαριού την ασήκωτη σφαίρα σπρώχνουν πιο πέρα, νύχτα και μέραΚαι τους ανήλικους παίρνουν στον ώμο ενώ κι αυτοί ψάχνουν τον δρόμοΣαχλοί κι αστείοι με πίστη υπόγεια Πίστη σε τι Δεν βρίσκω λόγιαΚι ούτε τους γέρους τους μπορούν να μοιάζουν, η νύχτα φταίει και την σπουδάζουνΣτίχοι που αστράψαν κι αθάνατα cantos λες και γραφτήκαν γι' αυτούς προπάντοςΓιατί διαλέξανε την ίδια ευθεία που σέρνει πλάι μια τρικυμίαΣαχλοί κι αστείοι με πίστη υπόγειαΠίστη σε τι, δεν βρίσκω λόγιαΑκόμα κι όταν ζούνε μόνοι για να 'χουν βήμα πιο ελαφρύβραδιάζει πάλι και νυχτώνει και το τηλέφωνο αργεί. ΕμπλοκήΠου θα πάμε αυτό το βράδυΚι απ' το φέγγος της T.V. προτιμούν του ΆδηΠως θ' αποδέχονταν το βουητό τους, το πρόσωπό τους μες τον καπνό τουςΤου κόσμου η έξαψη δεν θα το νοιώσει, λίγα θα δώσει να το ναρκώσειΓοργά περάσματα μετά τις δύο νύχτα βαθιά σαν ορυχείοΚι όταν αμίλητοι κλείσουν τ' αυτιά τους την ξανακούν στα σωθικά τουςΕίμαι σαχλός μα όμως είδα μπροστά στη μύτη τους εκείαυτή τη τόση δα φακίδα που οροσειρές μετακινεί στη ζωήΚι αν ακόμα όλα στεγνώσουνοι μαντζίρηδες αυτοί θα 'χουν να της δώσουν
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ