F Fdim F Καθώς γυρνούσ' απ' της ζωής το πανηγύρι C7 με κουρασμένη καρδιά κι αδειανή Cdim C7 στάθηκα μπρος απ' το μοιραίο το γεφύρι F που όποιος περνά, παύει πια να πονεί Fdim Am Κι εκεί που κοίταγα να σβήνουν προς τα πίσω Dm Am C μέσα στο δρόμο μου το μακρινό Am Fm C όσες καρδιές μου 'τυχε ν' αγαπήσω D7 G7 C7 άναψ' έν' άστρο ξαφνικά στον ουρανό C C# A#m Ήταν μικρό μα είχε λάμψη περισσή Fm G7 C7 πώς να στο πω, ήσουν εσύ [Ρεφραίν] F C7 F Άδικα πήγαν τα νιάτα μου κι είναι τα χρόνια φευγάτα μου C7 F C αφού δε σ' έχω γνωρίσει παρά στου βίου τη δύση F C7 A7 D Άδικα πήγαν τα νιάτα μου νέα τρελή μαυρομάτα μου D7 Gm G7 F C7 F δεν είναι πια για φιλιά τα μαλλιά τα χιονάτα μου Την καταδίκη μου μαντεύω μ' αγωνία τη λέξι 'Γέρο' στα χείλη κρατείς και τα ματάκια σου με τρόμο κι αγωνία λένε 'Δεν κάνεις πια για εραστής' Μα δεν τ' αρνιέμαι είσαι το λούλουδο τ' Απρίλη που μόλις άνοιξε στην αντηλιά είσαι η αυγούλα κι εγώ είμαι το δείλι είμαι τ' αηδόνι πού 'χει χάσει τη λαλιά Δέξου λοιπόν στη ζωή μου τη στερνή να σ' αγαπώ σαν εγγονή [Ρεφραίν] F C7 F Άδικα πήγαν τα νιάτα μου κι είναι τα χρόνια φευγάτα μου C7 F C αφού δε σ' έχω γνωρίσει παρά στου βίου τη δύση F C7 A7 D Άδικα πήγαν τα νιάτα μου νέα τρελή μαυρομάτα μου D7 Gm G7 F C7 F δεν είναι πια για φιλιά τα μαλλιά τα χιονάτα μου
F Fdim F Καθώς γυρνούσ' απ' της ζωής το πανηγύρι C7 με κουρασμένη καρδιά κι αδειανή Cdim C7 στάθηκα μπρος απ' το μοιραίο το γεφύρι F που όποιος περνά, παύει πια να πονεί Fdim Am Κι εκεί που κοίταγα να σβήνουν προς τα πίσω Dm Am C μέσα στο δρόμο μου το μακρινό Am Fm C όσες καρδιές μου 'τυχε ν' αγαπήσω D7 G7 C7 άναψ' έν' άστρο ξαφνικά στον ουρανό C C# A#m Ήταν μικρό μα είχε λάμψη περισσή Fm G7 C7 πώς να στο πω, ήσουν εσύ [Ρεφραίν] F C7 F Άδικα πήγαν τα νιάτα μου κι είναι τα χρόνια φευγάτα μου C7 F C αφού δε σ' έχω γνωρίσει παρά στου βίου τη δύση F C7 A7 D Άδικα πήγαν τα νιάτα μου νέα τρελή μαυρομάτα μου D7 Gm G7 F C7 F δεν είναι πια για φιλιά τα μαλλιά τα χιονάτα μου Την καταδίκη μου μαντεύω μ' αγωνία τη λέξι 'Γέρο' στα χείλη κρατείς και τα ματάκια σου με τρόμο κι αγωνία λένε 'Δεν κάνεις πια για εραστής' Μα δεν τ' αρνιέμαι είσαι το λούλουδο τ' Απρίλη που μόλις άνοιξε στην αντηλιά είσαι η αυγούλα κι εγώ είμαι το δείλι είμαι τ' αηδόνι πού 'χει χάσει τη λαλιά Δέξου λοιπόν στη ζωή μου τη στερνή να σ' αγαπώ σαν εγγονή [Ρεφραίν] F C7 F Άδικα πήγαν τα νιάτα μου κι είναι τα χρόνια φευγάτα μου C7 F C αφού δε σ' έχω γνωρίσει παρά στου βίου τη δύση F C7 A7 D Άδικα πήγαν τα νιάτα μου νέα τρελή μαυρομάτα μου D7 Gm G7 F C7 F δεν είναι πια για φιλιά τα μαλλιά τα χιονάτα μου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ