[Εισαγωγή] Bm ] 4x G F# Bm Bm Ω, αλήθεια σας λέω το φεγγάρι ήταν ψηλά ματωμένο κι η νύχτα μια πανούργα γριά ψοφίμια μου γνέφαν στα ρείθρα G μα εγώ δεν είχα F# Bm παρά μια φτωχή, βασανισμένη καρδιά Ω, αλήθεια σας λέω με το ζόρι κρατιόμουν από ένα κορμί τσακισμένο μόλις τα είχα πιει στο καπηλειό με τ’ όνομα «Στην κόλαση βαθιά»– στα λασπόνερα πλενόμουν κι οι μέρες όλες πίσω τους με σέρνανε θανάτου ρυμουλκά Ω, αλήθεια σας λέω –οι ουλές μάρτυρές μου– με χτυπούσαν οι άνεμοι σαν διαβόλοι μανιασμένοι απ’ όλες τις μεριές γύρω μου σκιές που μορφάζανε δήμιοι που καγχάζανε και στήναν θηλιές Ω, αλήθεια σας λέω είμαι ένας άνθρωπος ξένος στοιχειωμένος από μια αγάπη παλιά μια νύχτα του Νοέμβρη την είδα εμπρός μου να στέκει μ’ ένα τουφέκι και να μου χαμογελά Την επόμενη μέρα με βρήκαν πεσμένο –το φεγγάρι ψηλά σκοτωμένο κι η νύχτα κρυμμένη σαν πανούργα γριά– με τα ψοφίμια δίπλα στα ρείθρα μα εγώ δεν είχα παρά μια φτωχή, βασανισμένη καρδιά Κι όλοι είπαν «αχ, τον καημένο τα βάσανά του τέλειωσαν πια» τον είδαν καμπόσοι, τι να τον είχε στοιχειώσει και τίναξε τα μυαλά του έξω απ’ το καπηλειό με τ’ όνομα «Στην κόλαση βαθιά» G Ω, αλήθεια σας λέω Bm προσευχηθείτε για μένα στον καθένα μπορεί να συμβεί A γιατί ό,τι βρέθηκε είναι τέρμα Bm κι ό,τι χάθηκε, πληγή
[Εισαγωγή]Ω, αλήθεια σας λέωτο φεγγάρι ήταν ψηλά ματωμένοκι η νύχτα μια πανούργα γριάψοφίμια μου γνέφαν στα ρείθραμα εγώ δεν είχαπαρά μια φτωχή, βασανισμένη καρδιάΩ, αλήθεια σας λέωμε το ζόρι κρατιόμουναπό ένα κορμί τσακισμένομόλις τα είχα πιει στο καπηλειόμε τ’ όνομα «Στην κόλαση βαθιά»–στα λασπόνερα πλενόμουνκι οι μέρες όλες πίσω τους με σέρνανεθανάτου ρυμουλκάΩ, αλήθεια σας λέω–οι ουλές μάρτυρές μου–με χτυπούσαν οι άνεμοισαν διαβόλοι μανιασμένοιαπ’ όλες τις μεριέςγύρω μου σκιές που μορφάζανεδήμιοι που καγχάζανεκαι στήναν θηλιέςΩ, αλήθεια σας λέωείμαι ένας άνθρωπος ξένοςστοιχειωμένος από μια αγάπη παλιάμια νύχτα του Νοέμβρητην είδα εμπρός μου να στέκειμ’ ένα τουφέκικαι να μου χαμογελάΤην επόμενη μέρα με βρήκαν πεσμένο–το φεγγάρι ψηλά σκοτωμένοκι η νύχτα κρυμμένη σαν πανούργα γριά–με τα ψοφίμια δίπλα στα ρείθραμα εγώ δεν είχαπαρά μια φτωχή, βασανισμένη καρδιάΚι όλοι είπαν «αχ, τον καημένοτα βάσανά του τέλειωσαν πια»τον είδαν καμπόσοι, τι να τον είχε στοιχειώσεικαι τίναξε τα μυαλά τουέξω απ’ το καπηλειόμε τ’ όνομα «Στην κόλαση βαθιά»Ω, αλήθεια σας λέωπροσευχηθείτε για μέναστον καθένα μπορεί να συμβείγιατί ό,τι βρέθηκε είναι τέρμακι ό,τι χάθηκε, πληγή
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ