Ερμηνευτής: Διαφανα Κρινα
Μουσική /Στίχοι: Ανεστοπουλος Θανος /Ουρανης Κωστας
C Em Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι C Em μες την κρύα μου κάμαρα όπως έζησα: μόνος Fmaj7 Em Στη στερνή αγωνία μου τη βροχή θε ν’ ακούω Fmaj7 G και τους γνώριμους θόρυβους που σκορπάει ο δρόμος G C Em Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι C Em μέσα σ’ έπιπλα ξένα και σε σκόρπια βιβλία Fmaj7 Em Θα με βρουν στο κρεβάτι μου, θε να ‘ρθει ο αστυνόμος Fmaj7 G Θα με θάψουν σαν άνθρωπο που δεν είχε ιστορία C Em Απ’ τους φίλους που παίζαμε πότε πότε χαρτιά Am G θα ρωτήσει κανένας τους έτσι απλά: «Τον Ουράνη C Em μην τον είδε κανείς Έχει μέρες που χάθηκε...» Fmaj7 G Θ’ απαντήσει άλλος παίζοντας: «Μ’ αυτός έχει πεθάνει » C Em Μια στιγμή θ’ απομείνουνε τα χαρτιά τους κρατώντας C Em θα κουνήσουν περίλυπα και σιγά το κεφάλι Fmaj7 Em Θε να πουν: «Τι ‘ναι ο άνθρωπος Χθες ακόμα εζούσε...» Fmaj7 G και βουβοί στο παιχνίδι τους θα βαλθούνε και πάλι C Em Κάποιος θα ‘ναι συνάδελφος στα «ψιλά» που θα γράψει C Em πως «προώρως απέθανεν ο Ουράνης στην ξένην Fmaj7 Em νέος γνωστός εις τους κύκλους μας, κάποτε είχε εκδώσει Fmaj7 G μια συλλογή ποιήματα πολλά υποσχομένην» C Em Κι αυτή θα ‘ναι η μόνη του θανάτου μου μνεία Am G Στο χωριό μου θα κλάψουνε μόνο οι γέροι γονιοί μου C Em και θα κάνουν μνημόσυνο με περίσσιους παπάδες Fmaj7 G όπου θα’ ναι όλοι οι φίλοι μου κι ίσως ίσως οι οχτροί μου C Em Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι Am G σε μια κάμαρα ξένη, στο πολύβοο Παρίσι C Em Και μια Καίτη θαρρώντας πως την ξέχασα γι’ άλλην Fmaj7 G θα μου γράψει ένα γράμμα και νεκρό θα με βρίσει...
C Em Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι C Em μες την κρύα μου κάμαρα όπως έζησα: μόνος Fmaj7 Em Στη στερνή αγωνία μου τη βροχή θε ν’ ακούω Fmaj7 G και τους γνώριμους θόρυβους που σκορπάει ο δρόμος G C Em Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι C Em μέσα σ’ έπιπλα ξένα και σε σκόρπια βιβλία Fmaj7 Em Θα με βρουν στο κρεβάτι μου, θε να ‘ρθει ο αστυνόμος Fmaj7 G Θα με θάψουν σαν άνθρωπο που δεν είχε ιστορία C Em Απ’ τους φίλους που παίζαμε πότε πότε χαρτιά Am G θα ρωτήσει κανένας τους έτσι απλά: «Τον Ουράνη C Em μην τον είδε κανείς Έχει μέρες που χάθηκε...» Fmaj7 G Θ’ απαντήσει άλλος παίζοντας: «Μ’ αυτός έχει πεθάνει » C Em Μια στιγμή θ’ απομείνουνε τα χαρτιά τους κρατώντας C Em θα κουνήσουν περίλυπα και σιγά το κεφάλι Fmaj7 Em Θε να πουν: «Τι ‘ναι ο άνθρωπος Χθες ακόμα εζούσε...» Fmaj7 G και βουβοί στο παιχνίδι τους θα βαλθούνε και πάλι C Em Κάποιος θα ‘ναι συνάδελφος στα «ψιλά» που θα γράψει C Em πως «προώρως απέθανεν ο Ουράνης στην ξένην Fmaj7 Em νέος γνωστός εις τους κύκλους μας, κάποτε είχε εκδώσει Fmaj7 G μια συλλογή ποιήματα πολλά υποσχομένην» C Em Κι αυτή θα ‘ναι η μόνη του θανάτου μου μνεία Am G Στο χωριό μου θα κλάψουνε μόνο οι γέροι γονιοί μου C Em και θα κάνουν μνημόσυνο με περίσσιους παπάδες Fmaj7 G όπου θα’ ναι όλοι οι φίλοι μου κι ίσως ίσως οι οχτροί μου C Em Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι Am G σε μια κάμαρα ξένη, στο πολύβοο Παρίσι C Em Και μια Καίτη θαρρώντας πως την ξέχασα γι’ άλλην Fmaj7 G θα μου γράψει ένα γράμμα και νεκρό θα με βρίσει...
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ