Ερμηνευτής: Γαϊτανος Πετρος
A E A D E A 1. Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου 2. Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω σε κηδεύει 3. Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως 4. Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη 5. Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου 6. Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην 7. Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος 8. Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω 9. Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι 10. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον 11.Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους Αί γενεαί πάσαι ύμνον τη ταφή σου προσφέρουσι, Χριστέ μου Καθελών του ξύου ο Αριμαθείας εν τάφω σε κηδεύει Μυροφόροι ήλθον μύρα σοι, Χριστέ μου κομίζουσαι προφρόνως Δεύρο, πάσα κτίσις ύμνους εξοδίους προσοίσωμεν τω Κτίστη Ως νεκρόν τον ζώντα συν μυροφόροις πάντες μυρίσωμεν εμφρόνως Ιωσήφ τρισμάκαρ κήδευσον το σώμα Χριστού του Ζωοδότου Ούς έθρεψε το μάννα εκίνησαν την πτέρναν κατά του ευεργέτου Ούς έθρεψε το μάννα φέρουσι τω Σωτήρι χολήν άμα και όξος Ω της παραφροσύνης και της Χριστοκτονίας της των Προφητοκτόνων Ως άφρων υπηρέτης προδέδωκεν ο μύστης την άβυσσον σοφίας Τον ρύστην ο πωλήσας αιχμάλωτος κατέστη ο δόλιος Ιούδας Κατά τον Σολομώντα βόθρος βαθύς το στόμα Εβραίων παρανόμων Εβραίων παρανόμων εν σκολιαίς πορείαις τρίβολοι και παγίδες Ιωσήφ κηδεύει μετά του Νικοδήμου νεκροπρεπώς τον Κτίστην Ζωοδότα Σώτερ δόξα σου τω κράτει τον Άδην καθελόντι Ύπτιον ορώσα η Πάναγνός σε, Λόγε μητροπρεπώς εθρήνει Ω γλυκύ μου έαρ γλυκύτατόν μου τέκνον που έδυ σου το κάλλος Θρήνον συνεκίνει η Πάναγνός σου Μήτηρ Σού, Λόγε, νεκρωθέντος Γύναια συν μύροις ήκουσι μυρίσαι Χριστόν το θείον μύρον Θάνατον θανάτω συ θανατοίς, Θεέ μου θεία σου δυναστεία Πεπλάνηται ο πλάνος ο πλανηθείς λυτρούται σοφία ση, Θεέ μου Προς τον πυθμένα Άδου κατήχθη ο προδότης διαφθοράς εις φρέαρ Τρίβολοι και παγίδες οδοί του τρισαθλίου παράφρονος Ιούδα Σαναπολούνται πάντες οι σταυρωταί σου, Λόγε Υιέ Θεού Παντάναξ Διαφθοράς εις φρέαρ συναπολούνται πάντες οι άνδρες των αιμάτων Υιέ Θεού παντάναξ Θεέ μου πλαστουργέ μου πώς πάθος κατεδέξω Η Δάμαλις τον Μόσχον εν ξύλω κρεμασθέντα ηλάλαζεν ορώσα Σώμα το ζωηφόρον ο Ιωσήφ κηδεύει μετά του Νικοδήμου Ανέκραζεν η Κόρη θερμώς δακρυρρούσα τα σπλάγχνα κεντουμένη Ω φως των οφθαλμών μου γλυκύτατόν μου τέκνον πως τάφω νύν καλύπτη Τον Αδάμ και Εύαν ελευθερώσαι, Μήτερ μη θρήνει, ταύτα πάσχω Δοξάζω σου, Υιέ μου την άκραν ευσπλαγχνίαν ης χάριν ταύτα πάσχεις Όξος εποτίσθης και χολήν, Οικτίρμον την πάλαι λύων γεύσιν Ικρίω προσεπάγης ο πάλαι τον λαόν σου στύλω νεφέλης σκέπων Αι μυροφόροι, Σώτερ τω τάφω προσελθούσαι προσέφερόν σοι μύρα Ανάστηθι, Οικτίρμον ημάς εκ των βαράθρων εξανιστών του Άδου Ανάστα, Ζωοδότα η σε τεκούσα Μήτηρ δακρυρρούσα λέγει Σπεύσον εξαναστήναι την λύπην λύων, Λόγε της σε αγνώς τεκούσης Ουράνιαι Δυνάμεις εξέστησαν τω φόβω νεκρόν σε καθορώσαι Τοις πόθω τε και φόβω τα πάθη σου τιμώσι δίδου πταισμάτων λύσιν Ω φρικτόν και ξένον θαύμα Θεού Λόγε πως γη σε συγκαλύπτει Φέρων πάλαι φεύγει Σώτερ, Ιωσήφ σε και νύν σε άλλος θάπτει Κλαίει και θρηνεί Σε η Πάναγνός σου Μήτηρ Σωτήρ μου, νεκρωθέντα Φρίττουσιν οι νόες την ξένην και φρικτήν σου ταφήν του πάντων κτίστου Έρρανον τον τάφον αι μυροφόροι μύρα λίαν πρωΐ ελθούσαι Ειρήνην Εκκλησία λαώ σου σωτηρίαν δώρησαι ση εγέρσει Ω Τριάς Θεέ μου Πατήρ, Υιός και Πνεύμα ελέησον τον κόσμον Ιδείν την του Υιού σου Ανάστασιν, Παρθένε αξίωσον σους δούλους Αι γενεαί πάσαι ύμνον τη ταφή Σου προσφέρουσι, Χριστέ μου
1. Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου2. Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω σε κηδεύει3. Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως4. Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη5. Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου6. Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην7. Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος8. Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω9. Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι10. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον11.Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλουςΑί γενεαί πάσαιύμνον τη ταφή σουπροσφέρουσι, Χριστέ μουΚαθελών του ξύουο Αριμαθείαςεν τάφω σε κηδεύειΜυροφόροι ήλθονμύρα σοι, Χριστέ μουκομίζουσαι προφρόνωςΔεύρο, πάσα κτίσιςύμνους εξοδίουςπροσοίσωμεν τω ΚτίστηΩς νεκρόν τον ζώντασυν μυροφόροις πάντεςμυρίσωμεν εμφρόνωςΙωσήφ τρισμάκαρκήδευσον το σώμαΧριστού του ΖωοδότουΟύς έθρεψε το μάνναεκίνησαν την πτέρνανκατά του ευεργέτουΟύς έθρεψε το μάνναφέρουσι τω Σωτήριχολήν άμα και όξοςΩ της παραφροσύνηςκαι της Χριστοκτονίαςτης των ΠροφητοκτόνωνΩς άφρων υπηρέτηςπροδέδωκεν ο μύστηςτην άβυσσον σοφίαςΤον ρύστην ο πωλήσαςαιχμάλωτος κατέστηο δόλιος ΙούδαςΚατά τον Σολομώνταβόθρος βαθύς το στόμαΕβραίων παρανόμωνΕβραίων παρανόμωνεν σκολιαίς πορείαιςτρίβολοι και παγίδεςΙωσήφ κηδεύειμετά του Νικοδήμουνεκροπρεπώς τον ΚτίστηνΖωοδότα Σώτερδόξα σου τω κράτειτον Άδην καθελόντιΎπτιον ορώσαη Πάναγνός σε, Λόγεμητροπρεπώς εθρήνειΩ γλυκύ μου έαργλυκύτατόν μου τέκνονπου έδυ σου το κάλλοςΘρήνον συνεκίνειη Πάναγνός σου ΜήτηρΣού, Λόγε, νεκρωθέντοςΓύναια συν μύροιςήκουσι μυρίσαιΧριστόν το θείον μύρονΘάνατον θανάτωσυ θανατοίς, Θεέ μουθεία σου δυναστείαΠεπλάνηται ο πλάνοςο πλανηθείς λυτρούταισοφία ση, Θεέ μουΠρος τον πυθμένα Άδουκατήχθη ο προδότηςδιαφθοράς εις φρέαρΤρίβολοι και παγίδεςοδοί του τρισαθλίουπαράφρονος ΙούδαΣαναπολούνται πάντεςοι σταυρωταί σου, ΛόγεΥιέ Θεού ΠαντάναξΔιαφθοράς εις φρέαρσυναπολούνται πάντεςοι άνδρες των αιμάτωνΥιέ Θεού παντάναξΘεέ μου πλαστουργέ μουπώς πάθος κατεδέξωΗ Δάμαλις τον Μόσχονεν ξύλω κρεμασθένταηλάλαζεν ορώσαΣώμα το ζωηφόρονο Ιωσήφ κηδεύειμετά του ΝικοδήμουΑνέκραζεν η Κόρηθερμώς δακρυρρούσατα σπλάγχνα κεντουμένηΩ φως των οφθαλμών μουγλυκύτατόν μου τέκνονπως τάφω νύν καλύπτηΤον Αδάμ και Εύανελευθερώσαι, Μήτερμη θρήνει, ταύτα πάσχωΔοξάζω σου, Υιέ μουτην άκραν ευσπλαγχνίανης χάριν ταύτα πάσχειςΌξος εποτίσθηςκαι χολήν, Οικτίρμοντην πάλαι λύων γεύσινΙκρίω προσεπάγηςο πάλαι τον λαόν σουστύλω νεφέλης σκέπωνΑι μυροφόροι, Σώτερτω τάφω προσελθούσαιπροσέφερόν σοι μύραΑνάστηθι, Οικτίρμονημάς εκ των βαράθρωνεξανιστών του ΆδουΑνάστα, Ζωοδόταη σε τεκούσα Μήτηρδακρυρρούσα λέγειΣπεύσον εξαναστήναιτην λύπην λύων, Λόγετης σε αγνώς τεκούσηςΟυράνιαι Δυνάμειςεξέστησαν τω φόβωνεκρόν σε καθορώσαιΤοις πόθω τε και φόβωτα πάθη σου τιμώσιδίδου πταισμάτων λύσινΩ φρικτόν και ξένονθαύμα Θεού Λόγεπως γη σε συγκαλύπτειΦέρων πάλαι φεύγειΣώτερ, Ιωσήφ σεκαι νύν σε άλλος θάπτειΚλαίει και θρηνεί Σεη Πάναγνός σου ΜήτηρΣωτήρ μου, νεκρωθένταΦρίττουσιν οι νόεςτην ξένην και φρικτήν σουταφήν του πάντων κτίστουΈρρανον τον τάφοναι μυροφόροι μύραλίαν πρωΐ ελθούσαιΕιρήνην Εκκλησίαλαώ σου σωτηρίανδώρησαι ση εγέρσειΩ Τριάς Θεέ μουΠατήρ, Υιός και Πνεύμαελέησον τον κόσμονΙδείν την του Υιού σουΑνάστασιν, Παρθένεαξίωσον σους δούλουςΑι γενεαί πάσαιύμνον τη ταφή Σουπροσφέρουσι, Χριστέ μου
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ