Em Am Αγέννητος ήμουν εγώ —το ξέρω ήταν παλιά— D G D Em Μα ακόμα οι θύμισες εδώ, στο νου μου ζωγραφιά Em Am Ζούσε τότε ένας άνθρωπος, κοντός, αγέλαστος D Em Φτωχό ήταν το σπίτι του και λίγο του το βιος Καλός δεν έχει μια σταλιά ο θρύλος του κοντού Ήρθε, λέγαν, στο σπίτι του ένας μάγος βουντού Του μίλησε για απόκρυφα και για αρχαίους θρύλους Του είπε πως εσκότωσε δυο τρεις μπάσταρδους σκύλους Τον μύησε στα των βουντού με ιεροτελεστίες φωτιές τον έκαψαν πολλές, πολλές ήταν οι εστίες Έδωσε καρδιά στο Σατανά, την έκοψε με μαχαίρι Κι έτσι έγινε του Διάβολου το δεξιό του χέρι «Και με τη δύναμη —πολλή που είχε αποκτήσει— Διέλυε ο Αντίχριστος των αδελφών τις κτήσεις Και έπαιρνε και τις ζωές των δύστυχων ανθρώπων» Αυτά μου τα ‘πε ένας παπάς πριν φύγει όπως-όπως Εγώ δεν πίστεψα ποτέ μα ούτε αντιλέγω πως είναι σε κάτι αληθινός ο θρύλος των αστέγων Γι’ αυτό και δεν κρατώ κακό σ’ αυτούς που τον πιστεύουν Εάν αυτός είναι σωστός δεν ξέρω, κι ούτε ξέρουν Φτωχέ, κοντέ, αγέλαστε, εσύ, μάγε βουντού Άραγε να ‘ναι ο θρύλου σου στην ιστορία ατού Ίσως να ήτανε σωστοί οι λόγοι του ψειριάρη Του ιερέα της μονής που κυβερνούνε οι γλάροι Μα έτσι που κάθομαι εδώ, το σκέφτομαι στο νου μου έτσι και συνερίζομαι τη γνώμη του μυαλού μου Αυτός που τρώει στη Βουλή, ίσως χωρίς μαγεία Κατάντια: τα ίδια κάνει αυτός στων ζώων του την υγεία
Αγέννητος ήμουν εγώ —το ξέρω ήταν παλιά—Μα ακόμα οι θύμισες εδώ, στο νου μου ζωγραφιάΖούσε τότε ένας άνθρωπος, κοντός, αγέλαστοςΦτωχό ήταν το σπίτι του και λίγο του το βιοςΚαλός δεν έχει μια σταλιά ο θρύλος του κοντούΉρθε, λέγαν, στο σπίτι του ένας μάγος βουντούΤου μίλησε για απόκρυφα και για αρχαίους θρύλουςΤου είπε πως εσκότωσε δυο τρεις μπάσταρδους σκύλουςΤον μύησε στα των βουντού με ιεροτελεστίεςφωτιές τον έκαψαν πολλές, πολλές ήταν οι εστίεςΈδωσε καρδιά στο Σατανά, την έκοψε με μαχαίριΚι έτσι έγινε του Διάβολου το δεξιό του χέρι«Και με τη δύναμη —πολλή που είχε αποκτήσει—Διέλυε ο Αντίχριστος των αδελφών τις κτήσειςΚαι έπαιρνε και τις ζωές των δύστυχων ανθρώπων»Αυτά μου τα ‘πε ένας παπάς πριν φύγει όπως-όπωςΕγώ δεν πίστεψα ποτέ μα ούτε αντιλέγωπως είναι σε κάτι αληθινός ο θρύλος των αστέγωνΓι’ αυτό και δεν κρατώ κακό σ’ αυτούς που τον πιστεύουνΕάν αυτός είναι σωστός δεν ξέρω, κι ούτε ξέρουνΦτωχέ, κοντέ, αγέλαστε, εσύ, μάγε βουντούΆραγε να ‘ναι ο θρύλου σου στην ιστορία ατούΊσως να ήτανε σωστοί οι λόγοι του ψειριάρηΤου ιερέα της μονής που κυβερνούνε οι γλάροιΜα έτσι που κάθομαι εδώ, το σκέφτομαι στο νου μουέτσι και συνερίζομαι τη γνώμη του μυαλού μουΑυτός που τρώει στη Βουλή, ίσως χωρίς μαγείαΚατάντια: τα ίδια κάνει αυτός στων ζώων του την υγεία
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου