Ερμηνευτής: Ιωαννιδης Αλκινοος
Μουσική /Στίχοι: Ιωαννιδης Αλκινοος /Ιωαννιδης Αλκινοος
Εισαγωγή: |------------------|----------------| |------------------|----------------| |------------------|----------------| |------3--2--------|--3--2----------| |--0--------3--0---|----------------| |------------------|----------------| Εισαγωγή x4 Φωτογραφία στον τοίχο, κραυγή με δίχως ήχο Κοράκι πεθαμένο, σοκάκι στοιχειωμένο Am E Am E Τα μάτια του δυο δρόμοι, που όσο κοιτάει νυχτώνει Κατάμαυρη θητεία, κλεμμένη αμαρτία Φωνή που δυναμώνει, ο χρόνος που τελειώνει Γιορτή που αγριεύει, δωμάτιο που στενεύει Dm Am Την σκοτεινή τη μαύρη μου την όψη χάρισέ μου Bb Gm Am Κι αν δεν την αγαπήσω, πως θες να τη νικήσω Dm Am Με τις φωνές που άκουγες στον ύπνο μίλησέ μου Bb Gm Am Bb Gm Am Καταραμένε φίλε μου, κι άγιε αδελφέ μου Σ' ένα σκυλί πνιγμένο, το μυστικό κρυμμένο Δυο λίρες η αλήθεια, και τρεις τα παραμύθια Εφιάλτες τα όνειρά του, μηνύματα θανάτου Δυο μαύρα περιστέρια, του μάτωσαν τα χέρια Αίμα και τα γραπτά του, τα πότισαν κρυφά του Της ομορφιάς τη γλάστρα, για να φυτρώσουν τ' άστρα Dm Am Την σκοτεινή τη μαύρη μου την όψη χάρισέ μου Bb Gm Am Κι αν δεν την αγαπήσω, πως θες να τη νικήσω Dm Am Με τις φωνές που άκουγες στον ύπνο μίλησέ μου Bb Gm Am Bb Gm Am Καταραμένε φίλε μου, κι άγιε αδελφέ μου
Εισαγωγή:|------------------|----------------||------------------|----------------||------------------|----------------||------3--2--------|--3--2----------||--0--------3--0---|----------------||------------------|----------------|Εισαγωγή x4Φωτογραφία στον τοίχο, κραυγή με δίχως ήχοΚοράκι πεθαμένο, σοκάκι στοιχειωμένοΤα μάτια του δυο δρόμοι, που όσο κοιτάει νυχτώνειΚατάμαυρη θητεία, κλεμμένη αμαρτίαΦωνή που δυναμώνει, ο χρόνος που τελειώνειΓιορτή που αγριεύει, δωμάτιο που στενεύειΤην σκοτεινή τη μαύρη μου την όψη χάρισέ μουΚι αν δεν την αγαπήσω, πως θες να τη νικήσωΜε τις φωνές που άκουγες στον ύπνο μίλησέ μουΚαταραμένε φίλε μου, κι άγιε αδελφέ μουΣ' ένα σκυλί πνιγμένο, το μυστικό κρυμμένοΔυο λίρες η αλήθεια, και τρεις τα παραμύθιαΕφιάλτες τα όνειρά του, μηνύματα θανάτουΔυο μαύρα περιστέρια, του μάτωσαν τα χέριαΑίμα και τα γραπτά του, τα πότισαν κρυφά τουΤης ομορφιάς τη γλάστρα, για να φυτρώσουν τ' άστραΤην σκοτεινή τη μαύρη μου την όψη χάρισέ μουΚι αν δεν την αγαπήσω, πως θες να τη νικήσωΜε τις φωνές που άκουγες στον ύπνο μίλησέ μουΚαταραμένε φίλε μου, κι άγιε αδελφέ μου
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ