tabsy.gr, συγχορδίες για το τραγούδι
G D C Είμαι το Βερολίνο μετά τον πόλεμο G D στης περηφάνιας μου τα ερείπια κάθε βράδυ με τις στάχτες τυλιγμένος προσπαθώ να κοιμηθώ C D Μα δεν κοιμάμαι, σε θυμάμαι, της δειλίας μας το τίμημα φοβάμαι ακριβά θα το πληρώσουμε πολύ C D ούτε και εγώ θα το γλιτώσω ούτε και εσύ G Σε ξέρω καλά, με ξέρεις καλά C ξέρεις τι είμαι, ξέρεις τι σκέφτομαι D ξέρεις που πηγαίνω και από που τώρα έρχομαι G Ξέρεις τι αισθάνομαι, ξέρεις τι θέλω C πόσο πολύ σε χρειάζομαι και πόσο υποφέρω D πόσο μετανιώνω, πόσο παιδεύομαι C στις τύψεις μου μέσα το ξέρεις πως καίγομαι, το ξέρεις πως καίγομαι G D C D Ντρέπομαι γι αυτό που χω κάνει, τώρα δεν αλλάζει, δεν αλλάζει, δεν αλλάζει G D C D Ντρέπομαι γι αυτό που χω κάνει, τώρα δε σε νοιάζει, δε σε νοιάζει, δε σε νοιάζει C D C D C Δεν θα ‘πρεπε να σ’ έχω αφήσει ποτέ αυτό το θρίλερ, μονάχη να το δεις, μονάχη να το D δεις G D C Είμαι το Βερολίνο μετά τον πόλεμο G D στα καλοκαίρια του μυαλού μου κλειδωμένη θα σε βλέπω, θα σε αγγίζω θα σου λέω πως σ αγαπώ C Το χα πιστέψει όσο και εσύ D πως θα μπορούσε να χε γίνει έστω για λίγο C D στην καρδία μου είχε ριζώσει αυτό το πως, αυτό το πως που δεν θα δει ποτέ του φως D Ο φόβος ξέρει κωδικούς να σπάει F C Ο φόβος στον παράδεισο ποτέ του δεν θα με πάει D F C D Ο φόβος ντύνεται συγνώμη και συγνώμη ζητάει, συγνώμη ζητάει
Κιθάρα, συγχορδίες για το τραγούδι
Δυσκολία: μέτρια
Καποτάστο: 0
περίπου 5 χρόνια πριν
από
efraimoy
εκδ. 1
Είμαι το Βερολίνο μετά τον πόλεμοστης περηφάνιας μου τα ερείπια κάθε βράδυ με τις στάχτες τυλιγμένος προσπαθώ να κοιμηθώΜα δεν κοιμάμαι, σε θυμάμαι, της δειλίας μας το τίμημα φοβάμαιακριβά θα το πληρώσουμε πολύούτε και εγώ θα το γλιτώσω ούτε και εσύΣε ξέρω καλά, με ξέρεις καλάξέρεις τι είμαι, ξέρεις τι σκέφτομαιξέρεις που πηγαίνω και από που τώρα έρχομαιΞέρεις τι αισθάνομαι, ξέρεις τι θέλωπόσο πολύ σε χρειάζομαι και πόσο υποφέρωπόσο μετανιώνω, πόσο παιδεύομαιστις τύψεις μου μέσα το ξέρεις πως καίγομαι, το ξέρεις πως καίγομαιΝτρέπομαι γι αυτό που χω κάνει, τώρα δεν αλλάζει, δεν αλλάζει, δεν αλλάζειΝτρέπομαι γι αυτό που χω κάνει, τώρα δε σε νοιάζει, δε σε νοιάζει, δε σε νοιάζειΔεν θα ‘πρεπε να σ’ έχω αφήσει ποτέ αυτό το θρίλερ, μονάχη να το δεις, μονάχη να τοδειςΕίμαι το Βερολίνο μετά τον πόλεμοστα καλοκαίρια του μυαλού μου κλειδωμένη θα σε βλέπω, θα σε αγγίζωθα σου λέω πως σ αγαπώΤο χα πιστέψει όσο και εσύπως θα μπορούσε να χε γίνει έστω για λίγοστην καρδία μου είχε ριζώσει αυτό το πως, αυτό το πως που δεν θα δει ποτέ του φωςΟ φόβος ξέρει κωδικούς να σπάειΟ φόβος στον παράδεισο ποτέ του δεν θα με πάειΟ φόβος ντύνεται συγνώμη και συγνώμη ζητάει, συγνώμη ζητάει
Μην ξεχάσεις να βαθμολογήσεις την έκδοση 1 για το Θρίλερ
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε ένα σχόλιο
Κάνε εγγραφή στο Tabsy, για να σχολιάσεις