Ερμηνευτής: Κηλαηδονης Λουκιανος
Μουσική /Στίχοι: Κηλαηδονης Λουκιανος /Κηλαηδονης Λουκιανος
Από την παράσταση 'Το τραμ το τελευταίο (1976)' του θιάσου 'Ελεύθερο Θέατρο" [Εισαγωγή] Dm D Gm Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί C C7 F για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα Gm Dm κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή: A Dm Νομίζω πως τον κρύβει στην κουζίνα D Gm Εσύ να παίζεις με το θάνατο κρυφτό C C7 F κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα Gm Dm Μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό: A D Εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα D A D Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει A D καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση D A D Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει A D μικρέ μου ήρωα, Γιώργο Θαλάσση D A D Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτές D G Bb Em Είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει Em Bb Em Κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές A D θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει Πίσω απ’ τον τοίχο ο ασύρματος καλεί: Είναι απ’ τη Μέση Ανατολή, απ’ το αρχηγείο Θα σoυ αναθέσουν μια καινούργια αποστολή μ’ ευχές για καλή τύχη απ’ τον ] 2x Η Κατερίνα σ’ αγαπούσε σιωπηλά αλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσες Χωρίς το Σπίθα ίσως να 'ταν πιο καλά παρ’ όλ’ αυτά εσύ τον συγχωρούσες Όταν ακούω να μιλάνε γι’ Αφρική για Βερολίνο, Βενετία και Παρίσι σκέφτομαι, λέω, πού να ξέραν μερικοί πως σε όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσει Πως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχή μέσα στις σφαίρες, μες στο κρύο, μες την πείνα με τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη XI μου έδειχνες μια ξένοιαστη Αθήνα Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει μικρέ μου ήρωα, Γιώργο Θαλάσση Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτές Είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές θα τους θερίζω και το αίμα τους θα στάζει Εσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγό μοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνο κι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώ μαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνω Ήσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρός γι' αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό του και μ’ ένα χτύπημά σου έπεφτε ο φρουρός με μια στροφή γύρω απ’ τον εαυτό του Μπορούσες, πάλι, να ημερεύεις τα σκυλιά με κάποιο σφύριγμα που σου 'μαθε τσομπάνος Κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά θα έπρεπε να είσαι Αμερικάνος Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω που να μην το 'χει πει κανένας για κανέναν Εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω: Μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση Όπου κι αν είσαι, θα 'χεις γεράσει μικρέ μου ήρωα, Γιώργο Θαλάσση
Από την παράσταση 'Το τραμ το τελευταίο (1976)'του θιάσου 'Ελεύθερο Θέατρο"[Εισαγωγή]Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοίγια να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνακι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:Νομίζω πως τον κρύβει στην κουζίναΕσύ να παίζεις με το θάνατο κρυφτόκι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμέναΜη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό:Εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμέναΠού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσεικαλέ μου φίλε, Γιώργο ΘαλάσσηΠού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσειμικρέ μου ήρωα, Γιώργο ΘαλάσσηΕγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέςΕίμαι παντού όπου το χρέος με προστάζειΚι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητέςθα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζειΠίσω απ’ τον τοίχο ο ασύρματος καλεί:Είναι απ’ τη Μέση Ανατολή, απ’ το αρχηγείοΘα σoυ αναθέσουν μια καινούργια αποστολήμ’ ευχές για καλή τύχη απ’ τον ] 2xΗ Κατερίνα σ’ αγαπούσε σιωπηλάαλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσεςΧωρίς το Σπίθα ίσως να 'ταν πιο καλάπαρ’ όλ’ αυτά εσύ τον συγχωρούσεςΌταν ακούω να μιλάνε γι’ Αφρικήγια Βερολίνο, Βενετία και Παρίσισκέφτομαι, λέω, πού να ξέραν μερικοίπως σε όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσειΠως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχήμέσα στις σφαίρες, μες στο κρύο, μες την πείναμε τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη XIμου έδειχνες μια ξένοιαστη ΑθήναΠού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσεικαλέ μου φίλε, Γιώργο ΘαλάσσηΠού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσειμικρέ μου ήρωα, Γιώργο ΘαλάσσηΕγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέςΕίμαι παντού όπου το χρέος με προστάζεικι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητέςθα τους θερίζω και το αίμα τους θα στάζειΕσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγόμοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνοκι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώμαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνωΉσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρόςγι' αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό τουκαι μ’ ένα χτύπημά σου έπεφτε ο φρουρόςμε μια στροφή γύρω απ’ τον εαυτό τουΜπορούσες, πάλι, να ημερεύεις τα σκυλιάμε κάποιο σφύριγμα που σου 'μαθε τσομπάνοςΚι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιάθα έπρεπε να είσαι ΑμερικάνοςΤι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πωπου να μην το 'χει πει κανένας για κανένανΕγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω:Μου φτάνει πως μεγάλωσα με σέναΠού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσεικαλέ μου φίλε, Γιώργο ΘαλάσσηΌπου κι αν είσαι, θα 'χεις γεράσειμικρέ μου ήρωα, Γιώργο Θαλάσση
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ