Ερμηνευτής: Ξεμπαρκοι
Μουσική /Στίχοι: Ξεμπαρκοι /Καββαδιας Νικος
[Εισαγωγή] A E A E A A Στο ημερολόγιο γράψαμε: "Κυκλών και καταιγίς" A Εστείλαμε το SOS μακριά σε άλλα καράβια E A κι εγώ κοιτάζοντας χλωμός τον άγριον Ινδικό E A πολύ αμφιβάλλω αν φτάσουμε μια μέρα στη Μπατάβια Μα δε λυπάμαι μια σταλιάν - Εμείς οι ναυτικοί έχουμε, λένε, την ψυχή στο διάολο πουλημένη Μια μάνα μόνο σκέφτομαι στυγνή και σκυθρωπή που χρόνια τώρα και καιρούς το γιό της περιμένει Θεέ μου! είμαι μοναχά δεκαεννιά χρονών κι έχω σε μέρη μακρινά πολλές φορές γυρίσει Θεέ μου! έχω μιαν άκακη, μια παιδική καρδιά αλλά πολύ έχω πλανηθεί, κι έχω πολύ αμαρτήσει Συχώρεσέ με Μια βραδιά θολή στο Σάντα Φέ καθώς κάποια με κράταγε σφιχτά στην αγκαλιά της ετράβηξα απ' την κάλτσα της μια δέσμη από λεφτά που όλη τη μέρα εμάζευεν απ' την αισχρή δουλειά της Κι' ακόμα, Κύριε ντρέπομαι να το συλλογιστώ (μα ήτανε τόσο κόκκινα κι' υγρά τα ωραία του χείλια και κάποια κάπου ολόλυζε κιθάρα ισπανική...) κοιμήθηκα μ' έναν μικρόν εβραίο στη Σεβίλλια Κύριε ετούτο το κορμί το τόσο αμαρτωλό σε λίγο στις υδάτινες ειρκτές νεκρό θα πέσει Μα τέσσερα όμως σκέφτομαι γαλόνια εγώ χρυσά κι' ένα θλιμμένο δόκιμο, που δε θα τα φορέσει
[Εισαγωγή]Στο ημερολόγιο γράψαμε: "Κυκλών και καταιγίς"Εστείλαμε το SOS μακριά σε άλλα καράβιακι εγώ κοιτάζοντας χλωμός τον άγριον Ινδικόπολύ αμφιβάλλω αν φτάσουμε μια μέρα στη ΜπατάβιαΜα δε λυπάμαι μια σταλιάν - Εμείς οι ναυτικοίέχουμε, λένε, την ψυχή στο διάολο πουλημένηΜια μάνα μόνο σκέφτομαι στυγνή και σκυθρωπήπου χρόνια τώρα και καιρούς το γιό της περιμένειΘεέ μου! είμαι μοναχά δεκαεννιά χρονώνκι έχω σε μέρη μακρινά πολλές φορές γυρίσειΘεέ μου! έχω μιαν άκακη, μια παιδική καρδιάαλλά πολύ έχω πλανηθεί, κι έχω πολύ αμαρτήσειΣυχώρεσέ με Μια βραδιά θολή στο Σάντα Φέκαθώς κάποια με κράταγε σφιχτά στην αγκαλιά τηςετράβηξα απ' την κάλτσα της μια δέσμη από λεφτάπου όλη τη μέρα εμάζευεν απ' την αισχρή δουλειά τηςΚι' ακόμα, Κύριε ντρέπομαι να το συλλογιστώ(μα ήτανε τόσο κόκκινα κι' υγρά τα ωραία του χείλιακαι κάποια κάπου ολόλυζε κιθάρα ισπανική...)κοιμήθηκα μ' έναν μικρόν εβραίο στη ΣεβίλλιαΚύριε ετούτο το κορμί το τόσο αμαρτωλόσε λίγο στις υδάτινες ειρκτές νεκρό θα πέσειΜα τέσσερα όμως σκέφτομαι γαλόνια εγώ χρυσάκι' ένα θλιμμένο δόκιμο, που δε θα τα φορέσει
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ