Ρυθμός: 8/8 [Εισαγωγή] Am C G Am Am C G Am Τράνταζε σαν από σεισμό συθέμελα ο Χορτιάτης Am C G Am κι ακόντιζε μηνύματα με κόκκινη βαφή Dm Am G Am Γραφή από τρεις και μου 'γινες μοτάρι και καρφί Dm Am G Am μα έριχνε η Τούμπα, σε διπλό κρεβάτι, τα χαρτιά της Τη μάκινα για τον καπνό και το τσιγαροχάρτι την έχασες, την ξέχασες, τη χάρισες αλλού ήταν τότε που έσπασε το μεσιανό κατάρτι Τα ψέματα του βουτηχτή, του ναύτη, του λωλού Και τι δεν έχω υποσχεθεί και τι δεν έχω τάξει μα τα 40 κύματα μου φταίνε και ξεχνώ -της Άγρας τα μακριά σαριά, του Σάντουν το μετάξι- και τα θυμάμαι μόλις δω αναθρώσκοντα καπνό Το δακτυλίδι που 'φερνα, μου το 'κλεψε η Οράγια Τον παπαγάλο- μάδησε και έπαψε να μιλεί ας εκατέβαινε έστω μια, στο βίρα, στα μουράγια και ας κοίταζε την άγκυρα μονάχα, που καλεί Τίποτα στα χεράκια μου μάνα μου δεν φτουράει έρωτας, μαλαματικά, ξόμπλια και φυλαχτά σιχαίνομαι το ναυτικό που εμάζεψε λεφτά Εμούτζωσε τη θάλασσα και την εκατουράει Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι να μην ετολμήσεις να τη δεις ποτέ απ την στεριά Και αν κάποια στην Καλαμαριά, πουκάμισο μου ράβει μπορεί να 'ρθω απ τα πέλαγα με τη φυρονεριά
Ρυθμός: 8/8 [Εισαγωγή] Am C G Am Am C G Am Τράνταζε σαν από σεισμό συθέμελα ο Χορτιάτης Am C G Am κι ακόντιζε μηνύματα με κόκκινη βαφή Dm Am G Am Γραφή από τρεις και μου 'γινες μοτάρι και καρφί Dm Am G Am μα έριχνε η Τούμπα, σε διπλό κρεβάτι, τα χαρτιά της Τη μάκινα για τον καπνό και το τσιγαροχάρτι την έχασες, την ξέχασες, τη χάρισες αλλού ήταν τότε που έσπασε το μεσιανό κατάρτι Τα ψέματα του βουτηχτή, του ναύτη, του λωλού Και τι δεν έχω υποσχεθεί και τι δεν έχω τάξει μα τα 40 κύματα μου φταίνε και ξεχνώ -της Άγρας τα μακριά σαριά, του Σάντουν το μετάξι- και τα θυμάμαι μόλις δω αναθρώσκοντα καπνό Το δακτυλίδι που 'φερνα, μου το 'κλεψε η Οράγια Τον παπαγάλο- μάδησε και έπαψε να μιλεί ας εκατέβαινε έστω μια, στο βίρα, στα μουράγια και ας κοίταζε την άγκυρα μονάχα, που καλεί Τίποτα στα χεράκια μου μάνα μου δεν φτουράει έρωτας, μαλαματικά, ξόμπλια και φυλαχτά σιχαίνομαι το ναυτικό που εμάζεψε λεφτά Εμούτζωσε τη θάλασσα και την εκατουράει Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι να μην ετολμήσεις να τη δεις ποτέ απ την στεριά Και αν κάποια στην Καλαμαριά, πουκάμισο μου ράβει μπορεί να 'ρθω απ τα πέλαγα με τη φυρονεριά
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ