tabsy.gr, συγχορδίες για το τραγούδι
Em Am Em Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο Am Em D έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή Am Em όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους Am Em και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή Γέφυρα Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία κι όσοι είχανε στο στόκολο με δαύτον εργαστεί έλεγαν ότι κάποτες, απ' το λαιμό ως τα νύχια είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί Είχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμένα μια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που εχόρευε γυμνή κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε με στίγματ' ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή... Εισαγωγή Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει μ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή· κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή Γέφυρα Τότε προσπάθησεν αυτός να διώξει από το νου του την ξωτική που αγάπησε, τόσο βαθιά, ομορφιά κι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχε έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές Του κάκου· γνώριζεν αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές Εισαγωγή Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky μ' ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί Ο πλοίαρχος είπε: θέλησε το στίγμα του να σβήσει και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθεί Outro
Κιθάρα, συγχορδίες για το τραγούδι
Δυσκολία: μέτρια
Καποτάστο: 0
περίπου 5 χρόνια πριν
από
koskleas
εκδ. 1
Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένοέναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστήόπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλουςκαι μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστήΓέφυραΌλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορίακι όσοι είχανε στο στόκολο με δαύτον εργαστείέλεγαν ότι κάποτες, απ' το λαιμό ως τα νύχιαείχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστείΕίχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμέναμια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που εχόρευε γυμνήκι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχεμε στίγματ' ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή...ΕισαγωγήΚι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσειμ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή·κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπηγιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινήΓέφυραΤότε προσπάθησεν αυτός να διώξει από το νου τουτην ξωτική που αγάπησε, τόσο βαθιά, ομορφιάκι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχεέμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιάΠολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδιαμε βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστέςΤου κάκου· γνώριζεν αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοιότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτέςΕισαγωγήΚάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Biskyμ' ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθίΟ πλοίαρχος είπε: θέλησε το στίγμα του να σβήσεικαι διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθείOutro
Μην ξεχάσεις να βαθμολογήσεις την έκδοση 1 για το William George Allum
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε ένα σχόλιο
Κάνε εγγραφή στο Tabsy, για να σχολιάσεις
Πληροφορίες
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ