[Εισαγωγή]
Em Am D Am
Em D Em
E5 Am
Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα
D E5
ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτιάς της στράτα
E5 Am
Τέσσερις μέρες μοναχά μου 'δωκε ν' ανιμένω
D E5
Κι απόκει να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω
E5 Am
Και πώς να σ' αποχωριστώ και πώς θα σου μακρύνω
D E5
και πώς θα ζήσω δίχως σου τον ξορισμόν εκείνο
E5 Am
Κατέχω το κι ο κύρης σου γρήγορα σε παντρεύγει
D E5
Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσ' εσύ, γυρεύει
E5 Am
Και δε μπορείς ν' αντισταθείς στα θέλουν οι γονιοί σου
D E5
Νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάζει η όρεξή σου
E5 Am
Μια χάρη, αφέντρα μου, ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο
D E5
Και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω
E5 Am
Την ώρα π' αρραβωνιαστείς, να βαριαναστενάξεις
D E5
κι όντε σα νύφη στολιστείς, σαν παντρεμένη αλλάξεις
E5 Am
Ν' αναδακρυώσεις και να πεις, «Ρωτόκριτε καημένε
D E5
τα σου 'ταξα ελησμόνησα, τα 'θελες μπλιο δεν έναι»
E5 Am
Και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου
D E5
λόγιαζε τα 'παθα για σε, να με πονεί η καρδιά σου
E5 Am
Και πιάσε και τη ζωγραφιά που ’ναι στ' αρμάρι μέσα
D E5
και τα τραγούδια, που λεγα όπου πολύ σ' αρέσαν
E5 Am
Και διάβαζέ τα, θώρειε τα κι αναθυμού κι εμένα
D E5
πως μ' εξορίσανε για σε πολλά μακριά στα ξένα
E5 Am
Κι όντε σου πουν κι απόθανα, λυπήσου με και κλάψε
D E5
και τα τραγούδια που 'βγαλα, μες στη φωτιά τα κάψε
E5 Am
Όπου κι αν πάγω, κι αν βρεθώ και τον καιρό που ζήσω
D E5
τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ ν' ανατρανίσω
E5 Am
Κι ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου
D E5
ένα κερί αφτούμενον εκράτουν κι έσβησέ μου
E5 Am
Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου
D E5
για σένα εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου
[Εισαγωγή]
Em Am D Am
Em D Em
E5 Am
Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα
D E5
ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτιάς της στράτα
E5 Am
Τέσσερις μέρες μοναχά μου 'δωκε ν' ανιμένω
D E5
Κι απόκει να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω
E5 Am
Και πώς να σ' αποχωριστώ και πώς θα σου μακρύνω
D E5
και πώς θα ζήσω δίχως σου τον ξορισμόν εκείνο
E5 Am
Κατέχω το κι ο κύρης σου γρήγορα σε παντρεύγει
D E5
Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσ' εσύ, γυρεύει
E5 Am
Και δε μπορείς ν' αντισταθείς στα θέλουν οι γονιοί σου
D E5
Νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάζει η όρεξή σου
E5 Am
Μια χάρη, αφέντρα μου, ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο
D E5
Και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω
E5 Am
Την ώρα π' αρραβωνιαστείς, να βαριαναστενάξεις
D E5
κι όντε σα νύφη στολιστείς, σαν παντρεμένη αλλάξεις
E5 Am
Ν' αναδακρυώσεις και να πεις, «Ρωτόκριτε καημένε
D E5
τα σου 'ταξα ελησμόνησα, τα 'θελες μπλιο δεν έναι»
E5 Am
Και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου
D E5
λόγιαζε τα 'παθα για σε, να με πονεί η καρδιά σου
E5 Am
Και πιάσε και τη ζωγραφιά που ’ναι στ' αρμάρι μέσα
D E5
και τα τραγούδια, που λεγα όπου πολύ σ' αρέσαν
E5 Am
Και διάβαζέ τα, θώρειε τα κι αναθυμού κι εμένα
D E5
πως μ' εξορίσανε για σε πολλά μακριά στα ξένα
E5 Am
Κι όντε σου πουν κι απόθανα, λυπήσου με και κλάψε
D E5
και τα τραγούδια που 'βγαλα, μες στη φωτιά τα κάψε
E5 Am
Όπου κι αν πάγω, κι αν βρεθώ και τον καιρό που ζήσω
D E5
τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ ν' ανατρανίσω
E5 Am
Κι ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου
D E5
ένα κερί αφτούμενον εκράτουν κι έσβησέ μου
E5 Am
Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου
D E5
για σένα εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ