[Εισαγωγή] Em Am D Am Em D Em E5 Am Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα D E5 ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτιάς της στράτα E5 Am Τέσσερις μέρες μοναχά μου 'δωκε ν' ανιμένω D E5 Κι απόκει να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω E5 Am Και πώς να σ' αποχωριστώ και πώς θα σου μακρύνω D E5 και πώς θα ζήσω δίχως σου τον ξορισμόν εκείνο E5 Am Κατέχω το κι ο κύρης σου γρήγορα σε παντρεύγει D E5 Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσ' εσύ, γυρεύει E5 Am Και δε μπορείς ν' αντισταθείς στα θέλουν οι γονιοί σου D E5 Νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάζει η όρεξή σου E5 Am Μια χάρη, αφέντρα μου, ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο D E5 Και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω E5 Am Την ώρα π' αρραβωνιαστείς, να βαριαναστενάξεις D E5 κι όντε σα νύφη στολιστείς, σαν παντρεμένη αλλάξεις E5 Am Ν' αναδακρυώσεις και να πεις, «Ρωτόκριτε καημένε D E5 τα σου 'ταξα ελησμόνησα, τα 'θελες μπλιο δεν έναι» E5 Am Και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου D E5 λόγιαζε τα 'παθα για σε, να με πονεί η καρδιά σου E5 Am Και πιάσε και τη ζωγραφιά που ’ναι στ' αρμάρι μέσα D E5 και τα τραγούδια, που λεγα όπου πολύ σ' αρέσαν E5 Am Και διάβαζέ τα, θώρειε τα κι αναθυμού κι εμένα D E5 πως μ' εξορίσανε για σε πολλά μακριά στα ξένα E5 Am Κι όντε σου πουν κι απόθανα, λυπήσου με και κλάψε D E5 και τα τραγούδια που 'βγαλα, μες στη φωτιά τα κάψε E5 Am Όπου κι αν πάγω, κι αν βρεθώ και τον καιρό που ζήσω D E5 τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ ν' ανατρανίσω E5 Am Κι ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου D E5 ένα κερί αφτούμενον εκράτουν κι έσβησέ μου E5 Am Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου D E5 για σένα εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου
[Εισαγωγή] Em Am D Am Em D Em E5 Am Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα D E5 ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτιάς της στράτα E5 Am Τέσσερις μέρες μοναχά μου 'δωκε ν' ανιμένω D E5 Κι απόκει να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω E5 Am Και πώς να σ' αποχωριστώ και πώς θα σου μακρύνω D E5 και πώς θα ζήσω δίχως σου τον ξορισμόν εκείνο E5 Am Κατέχω το κι ο κύρης σου γρήγορα σε παντρεύγει D E5 Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσ' εσύ, γυρεύει E5 Am Και δε μπορείς ν' αντισταθείς στα θέλουν οι γονιοί σου D E5 Νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάζει η όρεξή σου E5 Am Μια χάρη, αφέντρα μου, ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο D E5 Και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω E5 Am Την ώρα π' αρραβωνιαστείς, να βαριαναστενάξεις D E5 κι όντε σα νύφη στολιστείς, σαν παντρεμένη αλλάξεις E5 Am Ν' αναδακρυώσεις και να πεις, «Ρωτόκριτε καημένε D E5 τα σου 'ταξα ελησμόνησα, τα 'θελες μπλιο δεν έναι» E5 Am Και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου D E5 λόγιαζε τα 'παθα για σε, να με πονεί η καρδιά σου E5 Am Και πιάσε και τη ζωγραφιά που ’ναι στ' αρμάρι μέσα D E5 και τα τραγούδια, που λεγα όπου πολύ σ' αρέσαν E5 Am Και διάβαζέ τα, θώρειε τα κι αναθυμού κι εμένα D E5 πως μ' εξορίσανε για σε πολλά μακριά στα ξένα E5 Am Κι όντε σου πουν κι απόθανα, λυπήσου με και κλάψε D E5 και τα τραγούδια που 'βγαλα, μες στη φωτιά τα κάψε E5 Am Όπου κι αν πάγω, κι αν βρεθώ και τον καιρό που ζήσω D E5 τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ ν' ανατρανίσω E5 Am Κι ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου D E5 ένα κερί αφτούμενον εκράτουν κι έσβησέ μου E5 Am Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου D E5 για σένα εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ