Gm Cm Em Gm Με του Ροντέν τους κολασμένους κάθισα και μίλησα A# Cm Em μου είπαν για την Άβυσσο, τους είπα για τον Όσσο Cm D# Em τους χάιδεψα το μέτωπο και την πληγή τους φίλησα A# Cm Gm μα δεν θα θυσιάσω την ψυχή μου να τους σώσω Του Καββαδία το καράβι λάμπει μες στο άπειρο σαλπάρει απ' την καρδούλα μου, τους κάβους του έχω λύσει Τέλειο σκάφος, άφθαρτο, σ' ένα ντουνιά ανάπηρο που φέρνει μες στ' αμπάρι του, ότι έχω επιθυμήσει Ενός γελοίου Καϊάφα σκόνταψε το άλογο και πέφτει στο βαθύ γκρεμό να βρει την τιμωρία μα ο Χριστός που φύλαγε το γράφει στον κατάλογο των πιο σωσμένων του ψυχών και φεύγω μ' απορία Με του Ζορμπά το νταηλίκι θα χορέψω στου Στάλιν τ' ακατοίκητο αιμάτινό του βλέμμα ένα ταγκό την ιστορία κι όσο αντέξω βυθώντας τ' απαράμιλλου Γκουρτζίεφ τ' άγιο ψέμα Άγγελος στέλνεται στη ζούγκλα κι αλυχτά την ώρα που ημερεύουνε τ' αγρίμια και κοιμούνται παίζει με τα νεογέννητα κι όλο χαμογελά κι εκείνα τ' άγριο μέλλον τους θυμούνται και βρυχούνται Ύαινες σκέψεις κομματιάζουνε το νου μα ο μέσα μου Γκεβάρα τις κάνει τ' αλατιού Βούδας, Χριστός και Πλάτωνας και Μαρξ, οδός Ερμού οδεύουν στο ουζάδικο να πιουν, να παν κι αλλού Ζήτω ο Θεός που οτιδήποτε μπορεί και φτιάχνει χίλια σύμπαντα σε νάιλον λεκάνη όμως το πιο απίθανο που η κούτρα μου απορεί Τον ίδιο εκατόρθωσε ανύπαρκτο να κάνει
Με του Ροντέν τους κολασμένους κάθισα και μίλησαμου είπαν για την Άβυσσο, τους είπα για τον Όσσοτους χάιδεψα το μέτωπο και την πληγή τους φίλησαμα δεν θα θυσιάσω την ψυχή μου να τους σώσωΤου Καββαδία το καράβι λάμπει μες στο άπειροσαλπάρει απ' την καρδούλα μου, τους κάβους του έχω λύσειΤέλειο σκάφος, άφθαρτο, σ' ένα ντουνιά ανάπηροπου φέρνει μες στ' αμπάρι του, ότι έχω επιθυμήσειΕνός γελοίου Καϊάφα σκόνταψε το άλογοκαι πέφτει στο βαθύ γκρεμό να βρει την τιμωρίαμα ο Χριστός που φύλαγε το γράφει στον κατάλογοτων πιο σωσμένων του ψυχών και φεύγω μ' απορίαΜε του Ζορμπά το νταηλίκι θα χορέψωστου Στάλιν τ' ακατοίκητο αιμάτινό του βλέμμαένα ταγκό την ιστορία κι όσο αντέξωβυθώντας τ' απαράμιλλου Γκουρτζίεφ τ' άγιο ψέμαΆγγελος στέλνεται στη ζούγκλα κι αλυχτάτην ώρα που ημερεύουνε τ' αγρίμια και κοιμούνταιπαίζει με τα νεογέννητα κι όλο χαμογελάκι εκείνα τ' άγριο μέλλον τους θυμούνται και βρυχούνταιΎαινες σκέψεις κομματιάζουνε το νουμα ο μέσα μου Γκεβάρα τις κάνει τ' αλατιούΒούδας, Χριστός και Πλάτωνας και Μαρξ, οδός Ερμούοδεύουν στο ουζάδικο να πιουν, να παν κι αλλούΖήτω ο Θεός που οτιδήποτε μπορείκαι φτιάχνει χίλια σύμπαντα σε νάιλον λεκάνηόμως το πιο απίθανο που η κούτρα μου απορείΤον ίδιο εκατόρθωσε ανύπαρκτο να κάνει
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ