Am                      Dm   E                            Am
Μονάκριβή μου εσύ στον κόσμο,  μου λες στο τελευταίο σου γράμμα
         Dm          Am                     E  Am
Πάει να σπάσει το κεφάλι μου, σβήνει η καρδιά μου
          E             Dm        Am
Αν σε κρεμάσουν, αν σε χάσω, θα πεθάνω
   Am                   Dm
Θα ζήσεις καλή μου, θα ζήσεις
         E                Am             E          Am
Η ανάμνησή μου, μαύρος καπνός, θα διαλυθεί στον άνεμο
                         E                      F   C
Θα ζήσεις, αδερφή με τα κόκκινα μαλλιά της καρδιάς μου
        Dm               E    Dm              C
Οι πεθαμένοι δεν απασχολούν πιότερο από ένα χρόνο
         B               Dm             E   Am
τους ανθρώπους του εικοστού, του εικοστού αιώνα
   E               Dm            E           Dm               E
Ο θάνατος ένας νεκρός που τραμπαλίζεται στην άκρη ενός σχοινιού
Am                              E           Am
  Σε τούτο εδώ το θάνατο δεν αντέχει η καρδιά μου
 
            F                 Gm
Μα να 'σαι σίγουρη, πολυαγαπημένη μου
        C              F     Bb            C        F
αν το μαύρο και μαλλιαρό το χέρι κάποιου φουκαρά ατσίγγανου
   E           Dm            E
περάσει στο λαιμό μου τη θηλιά
Am                         Dm     E
Άδικα θα κοιτάνε μες στα γαλάζια μάτια
                      Am E Am
του Ναζίμ να δουν το φόβο
     Em                B           E
Στο σούρπωμα του στερνού μου πρωινού
   Dm                      E
θα δω τους φίλους μου κι εσένα
           Am                        E
Και δε θα πάρω μαζί μου κάτω απ' το χώμα
      E     F        C           B                 E
παρά μόνο, μόνο την πίκρα ενός ατέλειωτου τραγουδιού
 
     Am                       Dm        E                     Am
Μέλισσά μου, με τη χρυσή καρδιά, με τα μάτια πιο γλυκά απ' το μέλι
    E          Gm             A              Dm  A
Τι κάθισα και σου 'γραψα πως ζήτησαν το θάνατό μου
   F         Gm                 C                  F
Η δίκη μόλις άρχισε, δε κόβουν δα και στα καλά καθούμενα
Bb         C            F          E          Dm E
έτσι το κεφάλι ενός ανθρώπου, σαν να 'τανε γογγύλι
Am                 Dm         E                   Am
Έλα, έλα, μη μου σκας, όλα αυτά 'ναι μακρινά ενδεχόμενα
F              Gm          C            F         Bb     C          F
Έλα, και μη ξεχνάς, μη ξεχνάς πως η γυναίκα, η γυναίκα ενός φυλακισμένου
           E             Dm   E
δεν κάνει να 'χει μαύρες έννοιες