Am Dm E Am Μονάκριβή μου εσύ στον κόσμο, μου λες στο τελευταίο σου γράμμα Dm Am E Am Πάει να σπάσει το κεφάλι μου, σβήνει η καρδιά μου E Dm Am Αν σε κρεμάσουν, αν σε χάσω, θα πεθάνω Am Dm Θα ζήσεις καλή μου, θα ζήσεις E Am E Am Η ανάμνησή μου, μαύρος καπνός, θα διαλυθεί στον άνεμο E F C Θα ζήσεις, αδερφή με τα κόκκινα μαλλιά της καρδιάς μου Dm E Dm C Οι πεθαμένοι δεν απασχολούν πιότερο από ένα χρόνο B Dm E Am τους ανθρώπους του εικοστού, του εικοστού αιώνα E Dm E Dm E Ο θάνατος ένας νεκρός που τραμπαλίζεται στην άκρη ενός σχοινιού Am E Am Σε τούτο εδώ το θάνατο δεν αντέχει η καρδιά μου F Gm Μα να 'σαι σίγουρη, πολυαγαπημένη μου C F Bb C F αν το μαύρο και μαλλιαρό το χέρι κάποιου φουκαρά ατσίγγανου E Dm E περάσει στο λαιμό μου τη θηλιά Am Dm E Άδικα θα κοιτάνε μες στα γαλάζια μάτια Am E Am του Ναζίμ να δουν το φόβο Em B E Στο σούρπωμα του στερνού μου πρωινού Dm E θα δω τους φίλους μου κι εσένα Am E Και δε θα πάρω μαζί μου κάτω απ' το χώμα E F C B E παρά μόνο, μόνο την πίκρα ενός ατέλειωτου τραγουδιού Am Dm E Am Μέλισσά μου, με τη χρυσή καρδιά, με τα μάτια πιο γλυκά απ' το μέλι E Gm A Dm A Τι κάθισα και σου 'γραψα πως ζήτησαν το θάνατό μου F Gm C F Η δίκη μόλις άρχισε, δε κόβουν δα και στα καλά καθούμενα Bb C F E Dm E έτσι το κεφάλι ενός ανθρώπου, σαν να 'τανε γογγύλι Am Dm E Am Έλα, έλα, μη μου σκας, όλα αυτά 'ναι μακρινά ενδεχόμενα F Gm C F Bb C F Έλα, και μη ξεχνάς, μη ξεχνάς πως η γυναίκα, η γυναίκα ενός φυλακισμένου E Dm E δεν κάνει να 'χει μαύρες έννοιες
Μονάκριβή μου εσύ στον κόσμο, μου λες στο τελευταίο σου γράμμαΠάει να σπάσει το κεφάλι μου, σβήνει η καρδιά μουΑν σε κρεμάσουν, αν σε χάσω, θα πεθάνωΘα ζήσεις καλή μου, θα ζήσειςΗ ανάμνησή μου, μαύρος καπνός, θα διαλυθεί στον άνεμοΘα ζήσεις, αδερφή με τα κόκκινα μαλλιά της καρδιάς μουΟι πεθαμένοι δεν απασχολούν πιότερο από ένα χρόνοτους ανθρώπους του εικοστού, του εικοστού αιώναΟ θάνατος ένας νεκρός που τραμπαλίζεται στην άκρη ενός σχοινιούΣε τούτο εδώ το θάνατο δεν αντέχει η καρδιά μουΜα να 'σαι σίγουρη, πολυαγαπημένη μουαν το μαύρο και μαλλιαρό το χέρι κάποιου φουκαρά ατσίγγανουπεράσει στο λαιμό μου τη θηλιάΆδικα θα κοιτάνε μες στα γαλάζια μάτιατου Ναζίμ να δουν το φόβοΣτο σούρπωμα του στερνού μου πρωινούθα δω τους φίλους μου κι εσέναΚαι δε θα πάρω μαζί μου κάτω απ' το χώμαπαρά μόνο, μόνο την πίκρα ενός ατέλειωτου τραγουδιούΜέλισσά μου, με τη χρυσή καρδιά, με τα μάτια πιο γλυκά απ' το μέλιΤι κάθισα και σου 'γραψα πως ζήτησαν το θάνατό μουΗ δίκη μόλις άρχισε, δε κόβουν δα και στα καλά καθούμεναέτσι το κεφάλι ενός ανθρώπου, σαν να 'τανε γογγύλιΈλα, έλα, μη μου σκας, όλα αυτά 'ναι μακρινά ενδεχόμεναΈλα, και μη ξεχνάς, μη ξεχνάς πως η γυναίκα, η γυναίκα ενός φυλακισμένουδεν κάνει να 'χει μαύρες έννοιες
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ