[Εισαγωγή] F#m F#m F#m F#m F#m Στο πρόσωπό του τα βρήκε όλα, στο πρόσωπό της του γέλασ’ η ζωή F#m F#m F#m Ήταν οι δύο που γίναν’ ένα, δύο ζωές - μια ζωή Δύο φωνές - μια φωνή, δύο καρδίες να χτυπάνε παρέα Κάθε μέρα γιορτή και μι’ αγάπη τρελή τότε που όλα κυλούσαν ωραία D E Σήμερα βγαίνουν της αγάπης τα μαχαίρια D E Σήμερα τ’ όνειρο σκορπά F#m Και του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύ Και πόλεμος ξεσπάει D Και της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι’ αυτός Κι αυτό δεν το ξεχνάει Bm Και του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύ Να βλέπει να πονάει D E Και το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγει F#m Συνεπαρμένοι από το πάθος έγιναν κάτοικοι του έβδομου ουρανού Όμως εκείνα πάει τελειώσανε, τώρα κάνουν οι δύο μ’ ένα τρόπο σκληρό Κάθε τι που μπορεί να πληγώσει Κάθε τι που μπορεί να ματώσει πολύ και μι’ αγάπη τρελή να σκοτώσει D E Σήμερα βγαίνουν της αγάπης τα μαχαίρια D E Σήμερα τ’ όνειρο σκορπά F#m Και του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύ Και πόλεμος ξεσπάει D Και της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι’ αυτός Κι αυτό δεν το ξεχνάει Bm Και του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύ Να βλέπει να πονάει D E Και το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγει G#m B F#m G#m E F#m G#m Η αυλαία έχει πέσει τελείωσε κι η μάχη αυτή B F#m Τελειωμένοι και οι δύο ψάχνουν για τον νικητή F#m Και του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύ Και πόλεμος ξεσπάει D Και της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι’ αυτός Κι αυτό δεν το ξεχνάει Bm Και του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύ Να βλέπει να πονάει D E Και το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγει
[Εισαγωγή]Στο πρόσωπό του τα βρήκε όλα, στο πρόσωπό της του γέλασ’ η ζωήΉταν οι δύο που γίναν’ ένα, δύο ζωές - μια ζωήΔύο φωνές - μια φωνή, δύο καρδίες να χτυπάνε παρέαΚάθε μέρα γιορτή και μι’ αγάπη τρελή τότε που όλα κυλούσαν ωραίαΣήμερα βγαίνουν της αγάπης τα μαχαίριαΣήμερα τ’ όνειρο σκορπάΚαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύΚαι πόλεμος ξεσπάειΚαι της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι’ αυτόςΚι αυτό δεν το ξεχνάειΚαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύΝα βλέπει να πονάειΚαι το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγειΣυνεπαρμένοι από το πάθος έγιναν κάτοικοι του έβδομου ουρανούΌμως εκείνα πάει τελειώσανε, τώρα κάνουν οι δύο μ’ ένα τρόπο σκληρόΚάθε τι που μπορεί να πληγώσειΚάθε τι που μπορεί να ματώσει πολύ και μι’ αγάπη τρελή να σκοτώσειΣήμερα βγαίνουν της αγάπης τα μαχαίριαΣήμερα τ’ όνειρο σκορπάΚαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύΚαι πόλεμος ξεσπάειΚαι της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι’ αυτόςΚι αυτό δεν το ξεχνάειΚαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύΝα βλέπει να πονάειΚαι το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγειΗ αυλαία έχει πέσει τελείωσε κι η μάχη αυτήΤελειωμένοι και οι δύο ψάχνουν για τον νικητήΚαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύΚαι πόλεμος ξεσπάειΚαι της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι’ αυτόςΚι αυτό δεν το ξεχνάειΚαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύΝα βλέπει να πονάειΚαι το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγει
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ