Βγάλε το ψωμί σου
ζήσε τη ζωή σου
Παίξε με τα νεύρα μου
 
Βρες τα ένστικτα σου
Μετρά τον παρά σου και παράτα μας
 
Γίνε πάλι πάγος
Δε θα γίνω μάγος, για να δω τι σκέφτεσαι
 
Πες μια ειρωνεία
Βρες την ευτυχία στην δικιά μου απόρριψη
Θα σε ξεχάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ
Με όση φλόγα είχα ανάψει για να σ’ αγαπήσω
 
Θα σε ξεχάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ
Με όση φλόγα είχα ανάψει για να σ’ αγαπήσω
 
Έλεγες ο πόθος, είναι πάντα νόθος
Και περνάει γρήγορα
Και το ιδανικό σου, ήταν το δικό σου συνεχώς να γίνετε
Ήσουν τρομαγμένη και επικεντρωμένη, στο να επιβάλλεσαι
Πάντοτε στην πρίζα
Έκαψες την ρίζα, που μαζί σου με ένωνε
 
Θα σε ξεχάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ
Με όση φλόγα είχα ανάψει για να σ’ αγαπήσω