Ερμηνευτής: Μουζουρακης Πανος
Μουσική /Στίχοι: Μουζουρακης Πανος /Μαραβεγιας Κωστης
Capo: 2ο τάστο
Capo: 2 [Εισαγωγή] Am E Am E F E F E Am Το ύφος μου λίγο χαμένο λίγο μελαγχολικό E ίσως να φταίει αυτός που φταίει ίσως να φταίω πάλι εγώ Am ίσως εγώ κι αυτός που φταίει να 'χουμε κάτι τις κοινό E F ίσως να φταίμε και οι δυο μας η κανένας απ' τους δυο F E Θέλω όταν φταίω να το λέω F να μπορώ να αντιληφθώ E πως όταν κλαίω όταν δε φταίω Am ίσως να φταίω και λίγο εγώ Am E Am E Am Ίσως κανένας μας δε φταίει E μπορεί να είναι όλα γραφτά παιχνίδια να είναι όλα της μοίρας Am που δεν αλλάζουν τελικά μα όσοι γκρινιάζουν κι αναστενάζουν E μήπως κάτι καλό συμβεί μ' όλους τα βάζουν και σου φωνάζουν F δεν είχα άλλη επιλογή E Μα ποιος θα σου πει τι είναι ωραίο F τι είναι σωστό και ηθικό E ποιος θα μου πει και τι να κάνω F τι 'ναι κακό και τι καλό E άμα δε μάθεις να αγαπάς Am θα πρέπει να μάθω πρώτα εγώ Am Να σ' αγαπώ όποιος κι αν είσαι E η όποιος θέλεις να σαι εσύ θα με μισείς θα μ' εκδικείσαι Am που θα αγαπώ τόσο πολύ κι όλους αυτούς που θα μ' αγαπάνε E θα μισείς τώρα εσύ κι όμως αυτοί κακία δε κρατάνε F και θα σ' αγαπούν κι αυτοί F E θα ψάχνεις λοιπόν στα ιδία μέρη F απ' την αγάπη να κρυφτείς E ασφάλεια θα βρεις ξανά στο χέρι Am αυτού που σου ‘μαθε να μισείς Χωρίς μουσική Κι ίσως μια μέρα να ξυπνήσεις με ύφος μελαγχολικό κι αντί το κενό σου να γεμίσεις να ψάχνεις ποιος να φταίει γι' αυτό που ήρθανε τα πράγματα έτσι και πήραν άσχημη τροπή θα σκεφτείς αυτός που κλαίει φταίει και μήπως κλαίει από ντροπή F E Κι αν το κεφάλι σου το σκύψεις F το δάκρυ σου να μη φανεί E κι άμα στη σκέψη υποκύψεις F E ότι φταις και λίγο εσύ Am αυτό είναι μια καλή αρχή Am E Am E
Capo: 2[Εισαγωγή]Το ύφος μου λίγο χαμένο λίγο μελαγχολικόίσως να φταίει αυτός που φταίειίσως να φταίω πάλι εγώίσως εγώ κι αυτός που φταίει να 'χουμε κάτι τις κοινόίσως να φταίμε και οι δυο μας η κανένας απ' τους δυοΘέλω όταν φταίω να το λέωνα μπορώ να αντιληφθώπως όταν κλαίω όταν δε φταίωίσως να φταίω και λίγο εγώΊσως κανένας μας δε φταίειμπορεί να είναι όλα γραφτάπαιχνίδια να είναι όλα της μοίραςπου δεν αλλάζουν τελικάμα όσοι γκρινιάζουν κι αναστενάζουνμήπως κάτι καλό συμβείμ' όλους τα βάζουν και σου φωνάζουνδεν είχα άλλη επιλογήΜα ποιος θα σου πει τι είναι ωραίοτι είναι σωστό και ηθικόποιος θα μου πει και τι να κάνωτι 'ναι κακό και τι καλόάμα δε μάθεις να αγαπάςθα πρέπει να μάθω πρώτα εγώΝα σ' αγαπώ όποιος κι αν είσαιη όποιος θέλεις να σαι εσύθα με μισείς θα μ' εκδικείσαιπου θα αγαπώ τόσο πολύκι όλους αυτούς που θα μ' αγαπάνεθα μισείς τώρα εσύκι όμως αυτοί κακία δε κρατάνεκαι θα σ' αγαπούν κι αυτοίθα ψάχνεις λοιπόν στα ιδία μέρηαπ' την αγάπη να κρυφτείςασφάλεια θα βρεις ξανά στο χέριαυτού που σου ‘μαθε να μισείςΧωρίς μουσικήΚι ίσως μια μέρα να ξυπνήσειςμε ύφος μελαγχολικόκι αντί το κενό σου να γεμίσειςνα ψάχνεις ποιος να φταίει γι' αυτόπου ήρθανε τα πράγματα έτσικαι πήραν άσχημη τροπήθα σκεφτείς αυτός που κλαίει φταίεικαι μήπως κλαίει από ντροπήΚι αν το κεφάλι σου το σκύψειςτο δάκρυ σου να μη φανείκι άμα στη σκέψη υποκύψειςότι φταις και λίγο εσύαυτό είναι μια καλή αρχή
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ