D
Τρέξτε, φτάστε ρε παιδιά
                   A
να θαυμάστε την κυρά
G                    A
που στολίζεται και ράβει
                   D
και την γειτονιά ανάβει
 
D
Κάτω απ το παράθυρο της
G                   D
στέκεται ένας στρατιώτης
G                       D
και από την πίσω πόρτα βγαίνει
A                      D
ναύτης που χει αφήσει γένι
 
Κι όταν βγει στο παραθύρι
πως φοβάμαι μην με δείρει
και κλειστώ σε μοναστήρι
και με φάνε οι καλογήροι
 
D
Τρέξτε, φτάστε ρε παιδιά
                   A
να θαυμάστε την κυρά
G                    A
που στολίζεται και ράβει
                   D
και την γειτονιά ανάβει
 
D
Κάθε γλάστρα στον καιρό της
και η κυρά στον αργαλειό της
A
και το δειλινό, καλό της
            D
κάνει πάντα το δικό της
 
Em
Κάθε γλάστρα στην αυλή της
A          D
κάτι γίνεται στο αυτί της
Em
και σαν ξημερώσει πάλι
A
κάτι στ' άσπρο προσκεφάλι
 
D
Τρέξτε, φτάστε ρε παιδιά
                   A
να θαυμάστε την κυρά
G                    A
που στολίζεται και ράβει
                   D
και την γειτονιά ανάβει