Ερμηνευτής: Πασχαλιδης Μιλτιαδης
Μουσική /Στίχοι: Πασχαλιδης Μιλτιαδης /Αποστολακης Δημητρης
[Εισαγωγή] Em Em Am B7 Em ] 2x B7 Em Στου κυρ-Αντώνη του μανάβη τις ντομάτες G D G Που είναι σαν κόρες φθισικές πολύ βαμμένες Am Em Έχω με τέχνη περισσή εγώ βαλμένες B7 Am Em B7 Em Πράσινες κάμπιες κι άγριες σαν τους αντά--αρτες Στα νιάτα του έμπλεξε ο Αντώνης με μια τσούλα Οι συγγενείς του όλοι εμπήκανε στη μέση Να τη θυμάται πότε-πότε πια τα' αρέσει Ζώντας μιαν ήσυχη και άχαρη ζωούλα C G Am Em Τα 'χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σας C G Am Em Μ' ακολουθούνε σ' όποιο μέρος και να πάω Am Em Να 'χετε υπ' όψιν σας μια μέρα θα σας φάω B7 Am Em B7 Em Όλους εσάς όπου κοιτάτε τη δουλειά--α σας Em Am B7 Em ] 2x Χώρα σαν τούτη μες στον κόσμο δεν είν' άλλη Με πολιτείες ολοπλούμιστες με φώτα Μα το νερό είν' αρμυρό σαν τον ιδρώτα Κι ο τόπος μοιάζει σαν μιαν άλλη γη μεγάλη Ρίχνω το βλέμμα στου προσώπου σου τα μήλα Δεν βρήκες μου 'πες το θεό μα δε σε νοιάζει Εγώ όμως βρήκα αυτό το κάτι που του μοιάζει Το λεν' αγάπη κι είναι στης καρδιάς τα φύλλα C G Am Em Τα 'χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σας C G Am Em Μ' ακολουθούνε σ' όποιο μέρος και να πάω Am Em Να 'χετε υπ' όψιν σας μια μέρα θα σας φάω B7 Am Em B7 Em Όλους εσάς όπου κοιτάτε τη δουλειά--α σας Κόπιασε κόρη μες στου ονείρου μου τ' αλώνι Δεν θα γεράσουμε ποτέ στο υπογράφω Και τις ντομάτες στα παπούτσια μου τις γράφω Μαζί με το μανάβικο του κυρ-Αντώνη
[Εισαγωγή]Στου κυρ-Αντώνη του μανάβη τις ντομάτεςΠου είναι σαν κόρες φθισικές πολύ βαμμένεςΈχω με τέχνη περισσή εγώ βαλμένεςΠράσινες κάμπιες κι άγριες σαν τους αντά--αρτεςΣτα νιάτα του έμπλεξε ο Αντώνης με μια τσούλαΟι συγγενείς του όλοι εμπήκανε στη μέσηΝα τη θυμάται πότε-πότε πια τα' αρέσειΖώντας μιαν ήσυχη και άχαρη ζωούλαΤα 'χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σαςΜ' ακολουθούνε σ' όποιο μέρος και να πάωΝα 'χετε υπ' όψιν σας μια μέρα θα σας φάωΌλους εσάς όπου κοιτάτε τη δουλειά--α σαςΧώρα σαν τούτη μες στον κόσμο δεν είν' άλληΜε πολιτείες ολοπλούμιστες με φώταΜα το νερό είν' αρμυρό σαν τον ιδρώταΚι ο τόπος μοιάζει σαν μιαν άλλη γη μεγάληΡίχνω το βλέμμα στου προσώπου σου τα μήλαΔεν βρήκες μου 'πες το θεό μα δε σε νοιάζειΕγώ όμως βρήκα αυτό το κάτι που του μοιάζειΤο λεν' αγάπη κι είναι στης καρδιάς τα φύλλαΤα 'χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σαςΜ' ακολουθούνε σ' όποιο μέρος και να πάωΝα 'χετε υπ' όψιν σας μια μέρα θα σας φάωΌλους εσάς όπου κοιτάτε τη δουλειά--α σαςΚόπιασε κόρη μες στου ονείρου μου τ' αλώνιΔεν θα γεράσουμε ποτέ στο υπογράφωΚαι τις ντομάτες στα παπούτσια μου τις γράφωΜαζί με το μανάβικο του κυρ-Αντώνη
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ