[Εισαγωγή] 2x
C G F
 
C            Em         Am                Em
Είκοσι χρόνια έφηβος,  τραμπάλες κι άνω-κάτω
F                         C             D  D7      G
καφές, ρομάντσο, θάλασσα, σχολείο, πτυχίο και χάος
C             Em           Am         Em     F
αεροπορία υπηρέτησα, με δέκα μυωπία,  δύο ετών
G             G7    C
εκπαίδευση στη γραφειοκρατία
 
Τριάντα χρόνια υπάλληλος, ο πλέον ακατάλληλος
ψυχολογία ανώνυμη κι ανθρώπινο το λάθος
σαν εργολάβοι μου 'ταξαν, ζωής ασφάλεια-υγεία
στο δόλωμα η ανάγκη μου, το ψάρι η ελευθερία
 
F         A7   Dm D7        G            C
Ντου, ντου, ντου  πέφτω με φόρα και κάνω  ντου
F        A7    Dm  D7      G                 C
Ντου, ντου, ντου  φόρα παρτίδα,  τα σπάω  παντού
 
[Εισαγωγή]
C G F
 
Σαράντα χρόνια υπομονή, ως νέος Ιώβ στο κήτος
ηρώων εναπομείναντας, σε δυαράκι χρέος
προνόμιο λέει μου δάνεισαν, οικόπεδο στον Έβρο
εκπρόσωπος βουλευτικών μηχανορραφιών - με νεύρο
 
Εξήντα χρόνια άγνωστος -του εαυτού μου κυρίως –
ταυτότητα επώνυμη - κι αριθμημένη πλήρως
σαν έμπιστο με φώναξαν και μου εκμυστηρευτήκαν
πως η αυλαία έπεσε – στη σύνταξη – μου είπαν
 
Ντου, ντου, ντου, πέφτω με φόρα και κάνω ντου
Ντου, ντου, ντου, φόρα παρτίδα, τα σπάω παντού
 
[Εισαγωγή]
C G F
 
Ογδόντα χρόνια, άγιος πια, διάγω οριζοντίως και
Δυστυχώς παρατηρώ και άυλος σα πνεύμα
τα τρία παιδιά μου, υπάλληλοι στη ίδια υπηρεσία
κληρονομιά πατρός φτωχού, μια υπάλληλο-ιστορία
 
Εκατό χρονάκια προσμονή, Δευτέρας Παρουσίας
αδίκω τω δικαίωμα, εκ δεξιών τε μνείας
με οργή στα στήθια εφώναξα – τσιράκι πλέον τέλος
τα μέλη μου απέσπασα ευθύς, πρωτοποιώντας μέλος
 
Μιας κοινωνίας ιδεών, ελλείψει των σωμάτων
σφαγιασθέντων υπάλληλων, στο κόσμο των χορτάτων
εκατό χρονάκια προσμονή, Δευτέρας Παρουσίας
αδίκω τω δικαίωμα, εκ δεξιών τε μνείας
 
Ντου, ντου, ντου πέφτω με φόρα και κάνω ντου
Ντου, ντου, ντου φόρα παρτίδα, τα σπάω παντού