Am                           Em
Μες σε τόσα άπιαστα όνειρα να χάνομαι
Em                             F        Am
να ‘μαι δω κι απόψε πάλι να μιλάω για κείνη
Am                                   Em
Κι από τι την θυμίζει σαν παιδί να πιάνομαι
Em                                       F
Πριν έρθει ο φόβος που σταλιά σταλιά με πίνει
         Em                 Am
κι η μοναξιά μου να μ’ ανακρίνει
 
F                         G           Am
Μην με ρωτάει κανείς πως είμαι πως περνάω
F                 Em                Am
όταν τις νύχτες σπίτι μόνος μου γυρνάω.
F                      G         Am
Κι ας τρέχω όταν το τηλέφωνο χτυπάει
F                       Em           Am
ν’ ακούσω μήπως είναι αυτή και με ζητάει.
 
Μην με ρωτάει κανείς πως είμαι πως περνάω
όταν τις νύχτες σπίτι μόνος μου γυρνάω.
Μην με ρωτάει πια κανείς αν το αντέχω
αφού δικό της είναι ότι είχα κι ότι έχω
 
Γύρω γύρω οι αναμνήσεις μαζευτήκανε
ο ήχος της φωνής της το άρωμα το άγγιγμά της.
Ανοιχτή τη πόρτα του μυαλού μου βρήκανε
και θα με τιμωρήσουν που είμαι μακριά της
και δεν ξυπνάω στην αγκαλιά της.
 
 Μην με ρωτάει κανείς πως είμαι πως περνάω
όταν τις νύχτες σπίτι μόνος μου γυρνάω.
Κι ας τρέχω όταν το τηλέφωνο χτυπάει
ν’ ακούσω μήπως είναι αυτή και με ζητάει.
 
Μην με ρωτάει κανείς πως είμαι πως περνάω
όταν τις νύχτες σπίτι μόνος μου γυρνάω.
Μην με ρωτάει πια κανείς αν το αντέχω
αφού δικό της είναι ότι είχα κι ότι έχω