Dm                                                A
Μην περιμένετε αστειάκια και σάτιρες, γνωστοί μου ξένοι
Gm                      A                         Dm
για τις κλοπές του Κοσκωτά και του αρχηγού την ερωμένη
Dm                                                 A
σ’ αυτά διαπρέπουν κάτι ατσίδες, κάτι μίμοι, κάτι νάνοι
Gm                  A                        Dm
στα ρεζιλίκια μας τοκίζοντας κανείς ποτέ δεν χάνει
 
Dm                   Gm              E            A
Αν πάλι κρύβεστε στο φως, σαν στρουθοκάμηλοι αν γελάτε
Gm                                     A                 Dm
σ' αυτούς που είναι ότι ακριβώς κατηγορούν, σ’ αυτούς να πάτε
                       Gm            F               Eb
Μα εμείς που είμαστε οι ίδιοι οι ποιητές πώς να κρυφτούμε
                                  Dm    A     Dm
Οι κουρεμένοι επαναστάτες, τι να πούμε, τι να πούμε
 
Dm                                                A
Πίσω απ’ τ' αυτάρεσκα τραγούδια μας η σήψη προχωρούσε
Gm         A          Dm
Τις μπερδεμένες μας ζωές φαουστικά σκηνοθετούσε
A
Ήμασταν πάντοτε μιας ήττας που νικάει την εξουσία
Gm                  A          Dm
και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά τι τραγωδία
                        Gm               E            A
Πού να ‘ναι οι συντηρητικοί, που να ‘ναι τώρα οι μετρημένοι
Gm                 A                       Dm
Μείναμε μόνο αναρχικοί κι αριστεροί απελπισμένοι
Gm           F           Eb
Ήμασταν πάντοτε μιας ήττας που νικάει την εξουσία
                              Dm A       Dm
και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά τι τραγωδία
Dm                                            A
Πώς να μην κλέψει ο Κοσκωτάς αφού ένα όραμα κονόμας
Gm               A                      Dm
και ευζωίας και ανόδου ήταν το μέτρο ολονών μας
Dm                                             A
Αν η ζωή είν’ αυτοσκοπός αν είναι ο βίος φιλοτομάρης
Gm                      A                        Dm
πώς να μην είναι ο αρχηγός μας ένας μοιχός εβδομηντάρης
Dm                         Gm              E          A
Κι εγώ που είμαι ο πιο φριχτός πώς να βγω και να ξαναρχίσω
Gm               A                      Dm
αν δε θερίσω ότι έσπειρα κι αν δεν μετανοήσω
                          Gm               F          Eb
Κι εγώ που είμαι ο πιο φριχτός πώς να βγω και να ξαναρχίσω
Gm               A             Dm    A  Dm
αν δε θερίσω ότι έσπειρα κι αν δεν μετανοήσω
 
Dm                                                A
Λοιπόν ας έρθουν του Κουτσόγιωργα οι δασύτριχοι πολίτες
Gm                   A                         Dm
και οι γνωστοί ιθαγενείς της Αυριανής οι τρωγλοδύτες
Dm                                                 A
καλώς να ‘ρθουν και οι φριχτοί μικρομεσαίοι να ξεσαλώσουν
Gm                   A                        Dm
χωρίς αυτούς τα μαγαζιά ούτε το φως δεν θα πληρώσουν
 
Dm                     Gm          E             A
Αξίζει αλήθεια να ανεχτείς το σκυλολόι αυτού του Άδη
Gm                   A                             Dm
μόνο για να συναντηθείς με τους δικούς σου για ένα βράδυ
                        Gm                F             Eb
και οι δικοί μου είστε ‘σεις, γνωστοί μου άγνωστοι από χρόνια
                                           Dm  A      Dm
απ’ της Ρουλότας τις βραδιές κι απ’ του Ροντέο τα τρομπόνια
 
Dm                   C                Gm        F
Τα ίδια λάθη έχουμε κάνει εσείς κι εγώ, τα ίδια λάθη
D                       Gm               Dm           A
μα η έφοδος μας προς το φως, στολίδια    έχει αυτά τα λάθη
D                                                  C
Να που ανταμώνουμε κι επιτέλους κι ο Θεός ας μας φιλήσει
                      G              D
ως του Απρίλη τις βροχές που θα λουστεί και θα νικήσει