[Ρεφραίν] Em C D D Bm Em Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι Am D D Bm Em Και το κλειδί θα είναι κάτω απ' το γεράνι C D D Bm Em Η επανάσταση μονάχα έχει ουσία Am D D Bm Em όσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσία Em C D D Bm Em Κι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζεις Am D D Bm Em Ποιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζεις C D D Bm Em Κι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνε Am D D Bm Em Τους λες υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε [Κουπλέ] Em Am D Στα Ποταμούδια στην Καβάλα πάλι τα κεραμίδια στάζουν Em Am D Και οι κυράδες στους μαχαλάδες πιάνουν την παρασιά και ετοιμάζουν Em Am D Έτσι σε πείσμα του καιρού οι γειτόνισσες μαζευτήκανε πάλι Em Am D Απ' έξω βροχή και κοκοσάλι κι αυτές τριγύρω απ' το μαγκάλι Em Am D Και πιάσανε την ψιλή κουβέντα και λένε για τα περασμένα Em Am D Για τα παλικάρια του μαχαλά και κάπου εκεί θυμηθήκαν κι εσένα Em Am D Δεκατετράχρονο παιδί, ούτε καν χνούδι δε θα 'χε βγάλει Em Am D Και πήγε αντάρτης στο βουνό, διηγείται η μια και συμφωνεί η άλλη Em Am D Και ύστερα θυμηθήκανε και τους καπνεργάτες απ' τη Θάσο Em Am D Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς αλλά εγώ πώς να ξεχάσω Em Am D Την παρανομία και την απεργία, την απομόνωση κι ακόμα Em Am D Εκείνα τα λόγια τα απλά του Νικόλα τότε που μπήκαμε στο Κόμμα Em Am D Ότι είναι οι πλούσιοι από τη μια κι εμείς οι φτωχοί από την άλλη Em Am D Και να τα μοιράσουμε όλα στα ίσα να πάψουν να υπάρχουν μικροί και μεγάλοι Em Am D Και κάτι χρονάκια πιο μετά ο Χρόνης γυρνάει στη Σαλονίκη Em Am D Στο Δημοκρατικό Στρατό μα είχε πετάξει πια η νίκη Em Am D Τονε συλλάβαν το '47, λένε οι γειτόνισσες βουρκωμένες Em Am D Κάτι φασίστες στρατιωτικοί κάτι κυβερνήσεις πουλημένες Em Am D Και τονε ρίξαν στο κελί η βία και η εξουσία Em Am D Και ύστερα πιάσανε οι νικητές να γράψουνε την ιστορία [Ρεφραίν] Em C D D Bm Em Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι Am D D Bm Em Και το κλειδί θα είναι κάτω απ' το γεράνι C D D Bm Em Η επανάσταση μονάχα έχει ουσία Am D D Bm Em όσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσία Em C D D Bm Em Κι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζεις Am D D Bm Em Ποιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζεις C D D Bm Em Κι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνε Am D D Bm Em Τους λες υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε [Κουπλέ] Em Am D Η ιστορία είναι τα ίχνη στου χρόνου το χώμα που περπατάτε Em Am D Κάτι ορνιθοσκαλίσματα που λέει κι ο Marcos o Subcomandante Em Am D Τη γράφουνε στο τέλος οι νικητές κι οι ανυποψίαστοι την πιστεύουν Em Am D Μα τη ζωντανεύουν οι δίχως φωνή κι εκείνοι που γράμματα δεν κατέχουν Em Am D Εκείνοι που γνώρισαν τη φυλακή, τα βασανιστήρια, την εξορία Em Am D Σε Μακρονήσι, Ανάφη, και Γυάρο, Άγιο Ευστράτιο, και Ικαρία Em Am D Αυτοί που κοιτούσαν το βασανιστή μέσα στα μάτια και του 'λεγαν «βάρα» Em Am D Κι αχτινοβολούσαν στο απόσπασμα μπρος κάτι απ' το πείσμα του Guevarra Em Am D Και κάθε που πίνω στο ταβερνάκι μια κούπα στο χώμα εβίβα και γεια μας Em Am D Για τους νεκρούς μας τους αγωνιστές, για τα «κουτσαβάκια» τα δικά μας Em Am D Καμιά φορά πάλι τους γράφω τραγούδια, μην τους ξεχνάμε και μένουνε μόνοι Em Am D Κάτι στιχάκια, κουπλέ, και ρεφρέν, ένα του Άρη κι ένα του Χρόνη Em Am D Τι να σου πω πια και τι να μου πεις, έφυγες νωρίς κι εγώ εδώ είμαι ακόμα Em Am D Έγινε εξουσία κι η αριστερά, κι είναι ιεραρχικό το κόμμα Em Am D Γραφειοκράτες μας ποδηγετούν, και προπαγάνδα μας ρίχνουν ντουμάνι Em Am D Όμως δεν ξέρουνε πως το κλειδί θα 'ναι πάντα κάτω από το γεράνι [Ρεφραίν] Em C D D Bm Em Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι Am D D Bm Em Και το κλειδί θα είναι κάτω απ' το γεράνι C D D Bm Em Η επανάσταση μονάχα έχει ουσία Am D D Bm Em όσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσία Em C D D Bm Em Κι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζεις Am D D Bm Em Ποιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζεις C D D Bm Em Κι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνε Am D D Bm Em Τους λες υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε
[Ρεφραίν]Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνιΚαι το κλειδί θα είναι κάτω απ' το γεράνιΗ επανάσταση μονάχα έχει ουσίαόσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσίαΚι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζειςΠοιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζειςΚι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνεΤους λες υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε[Κουπλέ]Στα Ποταμούδια στην Καβάλα πάλι τα κεραμίδια στάζουνΚαι οι κυράδες στους μαχαλάδες πιάνουν την παρασιά και ετοιμάζουνΈτσι σε πείσμα του καιρού οι γειτόνισσες μαζευτήκανε πάλιΑπ' έξω βροχή και κοκοσάλι κι αυτές τριγύρω απ' το μαγκάλιΚαι πιάσανε την ψιλή κουβέντα και λένε για τα περασμέναΓια τα παλικάρια του μαχαλά και κάπου εκεί θυμηθήκαν κι εσέναΔεκατετράχρονο παιδί, ούτε καν χνούδι δε θα 'χε βγάλειΚαι πήγε αντάρτης στο βουνό, διηγείται η μια και συμφωνεί η άλληΚαι ύστερα θυμηθήκανε και τους καπνεργάτες απ' τη ΘάσοΚαλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς αλλά εγώ πώς να ξεχάσωΤην παρανομία και την απεργία, την απομόνωση κι ακόμαΕκείνα τα λόγια τα απλά του Νικόλα τότε που μπήκαμε στο ΚόμμαΌτι είναι οι πλούσιοι από τη μια κι εμείς οι φτωχοί από την άλληΚαι να τα μοιράσουμε όλα στα ίσα να πάψουν να υπάρχουν μικροί και μεγάλοιΚαι κάτι χρονάκια πιο μετά ο Χρόνης γυρνάει στη ΣαλονίκηΣτο Δημοκρατικό Στρατό μα είχε πετάξει πια η νίκηΤονε συλλάβαν το '47, λένε οι γειτόνισσες βουρκωμένεςΚάτι φασίστες στρατιωτικοί κάτι κυβερνήσεις πουλημένεςΚαι τονε ρίξαν στο κελί η βία και η εξουσίαΚαι ύστερα πιάσανε οι νικητές να γράψουνε την ιστορία[Ρεφραίν]Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνιΚαι το κλειδί θα είναι κάτω απ' το γεράνιΗ επανάσταση μονάχα έχει ουσίαόσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσίαΚι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζειςΠοιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζειςΚι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνεΤους λες υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε[Κουπλέ]Η ιστορία είναι τα ίχνη στου χρόνου το χώμα που περπατάτεΚάτι ορνιθοσκαλίσματα που λέει κι ο Marcos o SubcomandanteΤη γράφουνε στο τέλος οι νικητές κι οι ανυποψίαστοι την πιστεύουνΜα τη ζωντανεύουν οι δίχως φωνή κι εκείνοι που γράμματα δεν κατέχουνΕκείνοι που γνώρισαν τη φυλακή, τα βασανιστήρια, την εξορίαΣε Μακρονήσι, Ανάφη, και Γυάρο, Άγιο Ευστράτιο, και ΙκαρίαΑυτοί που κοιτούσαν το βασανιστή μέσα στα μάτια και του 'λεγαν «βάρα»Κι αχτινοβολούσαν στο απόσπασμα μπρος κάτι απ' το πείσμα του GuevarraΚαι κάθε που πίνω στο ταβερνάκι μια κούπα στο χώμα εβίβα και γεια μαςΓια τους νεκρούς μας τους αγωνιστές, για τα «κουτσαβάκια» τα δικά μαςΚαμιά φορά πάλι τους γράφω τραγούδια, μην τους ξεχνάμε και μένουνε μόνοιΚάτι στιχάκια, κουπλέ, και ρεφρέν, ένα του Άρη κι ένα του ΧρόνηΤι να σου πω πια και τι να μου πεις, έφυγες νωρίς κι εγώ εδώ είμαι ακόμαΈγινε εξουσία κι η αριστερά, κι είναι ιεραρχικό το κόμμαΓραφειοκράτες μας ποδηγετούν, και προπαγάνδα μας ρίχνουν ντουμάνιΌμως δεν ξέρουνε πως το κλειδί θα 'ναι πάντα κάτω από το γεράνι[Ρεφραίν]Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνιΚαι το κλειδί θα είναι κάτω απ' το γεράνιΗ επανάσταση μονάχα έχει ουσίαόσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσίαΚι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζειςΠοιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζειςΚι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνεΤους λες υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ