Ερμηνευτής: Τα Φωτα που Σβηνουν
Μουσική /Στίχοι: Δρογωσης Σταθης /Δρογωσης Σταθης
Εισαγωγή: D Bm G G ] 3x D Bm G Gm G D Bm Χτύπησε την πόρτα ένα πρωί κι ήταν εκεί F#m G (Gm) D μπροστά μου ένα χαμόγελο σφιγμένο απ’ την κορδέλα στο κουτί Bm F#m G (Gm) F#m A G Gm που είχε γλυκά.. Κι έμεινα σαν τον χαζό να βλέπω την πανέμορφη μαμά D Bm Έμαθα τα πάντα εγώ γι αυτή σε μια στιγμή F#m G (Gm) D σταμάτησε τα λόγια της για να ταΐσει ένα βουβό μωρό Bm F#m G F#m A Σκέφτομαι εγώ.. Άραγε να θυμάται εμάς τους δυο, μέσα στο πλοίο μπρος στο χαμό Em G Και τότε μια φωνή βγαλμένη απ’ τα παλιά Bm G μου γελά και κάθεται κοντά Em G Δίπλα η ζωντανή κοιτάζει το κενό Bm G Και το φάντασμά της μου γνέφει “σ’ αγαπώ..” D Bm G G D Bm G Gm Το φάντασμά της D Bm Τρόμαξα και μ’ έπιασε γλυκά, μιλάει σιγά F#m G (Gm) D “Φαντάσματα ανθρώπων ζωντανών”, μου λέει, “υπάρχουνε πολλά..” Bm F#m G (Gm) F#m A Και με φιλά.. Νεκροί δεν είναι όσοι πεθάναν, μα όσοι χάθηκαν για μας μακριά Em G Και τότε η μουσική μας έφερε ψηλά Bm G Κι οι δυο μαζί, φεγγάρια φωτεινά Γύρω από τη Γη να σμίγουμε ξανά Το φάντασμά της κι εγώ, παντοτινά Το φάντασμά της Κι έφυγε όπως ήρθε ξαφνικά έμεινα εκεί με μια άγνωστη να λέω αστεία και στο τέλος έφυγε κι αυτή Μόνος ξανά.. Νεκροί δεν είναι όσοι πεθάναν, μα όσοι χάθηκαν για μας μακριά
Εισαγωγή:Χτύπησε την πόρτα ένα πρωί κι ήταν εκείμπροστά μου ένα χαμόγελο σφιγμένο απ’ την κορδέλα στο κουτίπου είχε γλυκά.. Κι έμεινα σαν τον χαζό να βλέπω την πανέμορφη μαμάΈμαθα τα πάντα εγώ γι αυτή σε μια στιγμήσταμάτησε τα λόγια της για να ταΐσει ένα βουβό μωρόΣκέφτομαι εγώ.. Άραγε να θυμάται εμάς τους δυο, μέσα στο πλοίο μπρος στο χαμόΚαι τότε μια φωνή βγαλμένη απ’ τα παλιάμου γελά και κάθεται κοντάΔίπλα η ζωντανή κοιτάζει το κενόΚαι το φάντασμά της μου γνέφει “σ’ αγαπώ..”Το φάντασμά τηςΤρόμαξα και μ’ έπιασε γλυκά, μιλάει σιγά“Φαντάσματα ανθρώπων ζωντανών”, μου λέει, “υπάρχουνε πολλά..”Και με φιλά.. Νεκροί δεν είναι όσοι πεθάναν, μα όσοι χάθηκαν για μας μακριάΚαι τότε η μουσική μας έφερε ψηλάΚι οι δυο μαζί, φεγγάρια φωτεινάΓύρω από τη Γη να σμίγουμε ξανάΤο φάντασμά της κι εγώ, παντοτινάΤο φάντασμά τηςΚι έφυγε όπως ήρθε ξαφνικά έμεινα εκείμε μια άγνωστη να λέω αστεία και στο τέλος έφυγε κι αυτήΜόνος ξανά.. Νεκροί δεν είναι όσοι πεθάναν, μα όσοι χάθηκαν για μας μακριά
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ