Bm Em F# Bm Το μαύρο υφαντό η νύχτα αφήνει Em F# που ολημερίς στον ουρανό κεντούσε Em A Bm μ' απ' τη σχισμάδα του πλεχτού ξεχύνει A F#m Bm άστρων ασήμι που για προίκα της φυλούσε Bm F# Του ανέμου κόρη που έγειρες στην κλίνη Em Bm να σ' αντικρύσω λίγο λαχταρούσα Em Bm αχ πρόβαλε σιμά στο παραθύρι F#m A Bm μες στων ματιών σου την πηγή να ξεδιψούσα Τη μέρα βασανίζονται τα λόγια και στης ντροπής μπερδεύονται το χτένι μα τη νυχτιά στου φεγγαριού τ' αλώνια πέφτει ο μπερντές της σκοτεινιάς και τ' ανασταίνει Του ανέμου κόρη που έγειρες στην κλίνη με ποιου κρασί τη σκέψη σου μεθούσες αχ έβγα να σε δω στο παραθύρι και σαν μισέψω να θαρρώ πως μ' αγαπούσες
Το μαύρο υφαντό η νύχτα αφήνειπου ολημερίς στον ουρανό κεντούσεμ' απ' τη σχισμάδα του πλεχτού ξεχύνειάστρων ασήμι που για προίκα της φυλούσεΤου ανέμου κόρη που έγειρες στην κλίνηνα σ' αντικρύσω λίγο λαχταρούσααχ πρόβαλε σιμά στο παραθύριμες στων ματιών σου την πηγή να ξεδιψούσαΤη μέρα βασανίζονται τα λόγιακαι στης ντροπής μπερδεύονται το χτένιμα τη νυχτιά στου φεγγαριού τ' αλώνιαπέφτει ο μπερντές της σκοτεινιάς και τ' ανασταίνειΤου ανέμου κόρη που έγειρες στην κλίνημε ποιου κρασί τη σκέψη σου μεθούσεςαχ έβγα να σε δω στο παραθύρικαι σαν μισέψω να θαρρώ πως μ' αγαπούσες
ακόμα μπορείς να το προσθέσεις στα αγαπημένα σου ή ακόμα και σε μία Playlist σου
Πρόσθεσε και εσύ συγχορδίες στην βιβλιοθήκη του Tabsy
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ